หนังสือ The China Study (แปลว่า งานวิจัยในเมืองจีน, พิมพ์ปี ค.ศ. 2005) มีผู้เขียน 2 คนคือ ศ. ดร. ที. คอลิน แคมป์เบลล์ ผู้เป็นศาสตราจารย์กิตติคุณ (Jacob Gould Schurman Professor Emeritus) ในสาขาวิชาโภชนชีวเคมี (Nutritional Biochemistry) ที่มหาวิทยาลัยคอร์เนลในประเทศสหรัฐอเมริกาและบุตรของเขาคือ น.พ. โทมัส เอ็ม แคมป์เบลล์ เป็นหนังสือที่สอบสวนความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคผลิตภัณฑ์ที่มาจากสัตว์ (รวมทั้งนม) และโรคเรื้อรังประเภทต่าง ๆ เช่นโรคหัวใจจากหลอดเลือดแดงแข็ง โรคเบาหวาน โรคมะเร็งเต้านม มะเร็งต่อมลูกหมาก และมะเร็งลำไส้[2] เป็นหนังสือที่มียอดขายกว่า 750,000 เล่มแล้วในเดือนมกราคม ค.ศ. 2013[3] จึงเป็นหนังสือโภชนาการที่ขายดีที่สุดเล่มหนึ่งในประเทศสหรัฐอเมริกา[4]ชื่อหนังสือมาจากโพรเจ็กต์จีน-คอร์เนล-ออกซฟอร์ดซึ่งเป็นงานวิจัยระยะเวลา 30 ปีที่เริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1983และเป็นงานร่วมกันระหว่างสถาบัน 3 สถาบัน คือ บัณฑิตยสถานเพื่อการแพทย์เชิงป้องกันแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน (Chinese Academy of Preventive Medicine), มหาวิทยาลัยคอร์เนล, และมหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด[5] ดร. แคมป์เบลล์เป็นผู้อำนวยการของโพรเจ็กต์คนหนึ่ง เป็นโพรเจ็กต์ที่หนังสือพิมพ์สหรัฐเดอะนิวยอร์กไทมส์เรียกว่า "Grand Prix of epidemiology (แปลว่า รางวัลสูงสุดของวิทยาการระบาด หรือ การแข่งขันสากลที่สำคัญในสาขาวิทยาการระบาด)" ในปี ค.ศ. 1990[6]งานวิจัยตรวจสอบอัตราการตายที่เกิดขึ้นจากมะเร็งและโรคเรื้อรังอื่น ๆ ทั้งหมด 48 ประเภท ระหว่างปี ค.ศ. 1973-75 ในเทศมณฑล 65 มณฑลในประเทศจีนแล้วเทียบข้อมูลนั้นโดยสหสัมพันธ์ กับข้อมูลการสำรวจอาหารและการตรวจเลือดระหว่างปี ค.ศ. 1983-1984 จากประชากร 6,500 คน โดยแต่ละ 100 คนจะมาจากแต่ละเทศมณฑล (แต่ละคนให้ข้อมูลประมาณ 367 ประเภท แค่ข้อมูลอย่างเดียวก็จะเต็มหนังสือมีหน้า 920 หน้า[6])และได้ผลสรุปว่า เทศมณฑลที่มีการบริโภคอาหารที่มาจากสัตว์ในระดับสูงในปี ค.ศ. 1983-84 มีโอกาสสูงกว่าที่จะมีอัตราความตายที่สูงกว่าในปี ค.ศ. 1973-75 จากโรค "ของชาวตะวันตก" ในขณะที่นัยตรงกันข้าม ก็เป็นความจริงเช่นกันสำหรับเทศมณฑลที่บริโภคอาหารที่มาจากพืชในระดับที่สูงกว่าในปี ค.ศ. 1983-84ผู้วิจัยเลือกเทศมณฑลเหล่านั้นโดยเฉพาะในงานวิจัย เพราะว่า มีประชากรที่คล้ายคลึงกันที่มักจะใช้ชีวิตคล้าย ๆ กันในที่เดียวกัน และทานอาหารเฉพาะเขตพื้นที่ เป็นช่วงหลายชั่วตระกูล[7][8]ผู้เขียนสรุปว่า บุคคลที่ทานอาหารจากพืช (คือทานอาหารมังสวิรัติอย่างเคร่งครัด) โดยที่หลีกเลี่ยงผลิตภัณฑ์จากสัตว์เช่นเนื้อวัว เนื้อหมู เนื้อไก่ เนื้อปลา ไข่ ชีส และนม และโดยลดการทานอาหารที่ผ่านกรรมวิธีการผลิตและคาร์โบไฮเดรตที่ผ่านการฟอกมาแล้ว จะพ้นจาก ลดโอกาส หรือมีอาการดีขึ้น จากการเกิดโรคมากมายหลายประเภทผู้เขียนแนะนำให้มีการตากแดดให้เพียงพอเพื่อจะได้วิตามินดีพอและให้เสริมอาหารด้วยวิตามินบี12ถ้าหลีกเลี่ยงผลิตภัณฑ์สัตว์โดยสิ้นเชิงผู้เขียนไม่เห็นด้วยกับไดเอ็ตมีคาร์โบไฮเดรตต่ำ เช่น Atkins diet ซึ่งมีการจำกัดเปอร์เซ็นต์แคลอรีที่มาจากอาหารประเภทคาร์โบไฮเดรตแบบซับซ้อน[9]