ในด้านบริการสุขภาพ การดูแลตนเองหมายถึง การทำหน้าที่กำกับของมนุษย์ที่จำเป็นซึ่งอยู่ภายใต้การควบคุมของปัจเจกบุคคล ที่ไตร่ตรองไว้และริเริ่มด้วยตนเอง[1]บางคนจัดการดูแลตนเองเป็นภาวะต่อเนื่องกับผู้ให้บริการด้านสุขภาพที่ปลายตรงข้ามของการดูแลตนเอง[2] ในแพทยศาสตร์สมัยใหม่ เวชศาสตร์ป้องกันปรับแนวใกล้ชิดกับการดูแลตนเอง การไม่ปฏิบัติตามคำแนะนำทางการแพทย์และการเริ่มต้นโรคทางจิตทำให้การดูแลตนเองเป็นไปได้ยาก[3] มองว่าการดูแลตนเองเป็นทางแก้บางส่วนของปัญหารัฐบาลเสียค่าใช้จ่ายการบริบาลสุขภาพเพิ่มขึ้นทั่วโลก ความคิดการดูแลตนเองเป็นสาหลักของการบริบาลสุขภาพและสังคมหมายความว่ามันเป็นองค์ประกอบสำคัญของระบบบริการสุขภาพสมัยใหม่ที่มีระเบียบและบทกฎหมายควบคุม[4]การดูแลตนเองถือเป็นรูปแบบปฐมภูมิของการบริบาลผู้ป่วยที่มีโรคเรื้อรังที่มีการตัดสินใจประจำวันหรือจัดการเองซึ่งความเจ็บป่วยของตน[5] การจัดการตนเองสำคัญและการศึกษาการจัดการตนเองส่งเสริมการศึกษาผู้ป่วยแบบเดิมในการบริบาลปฐมภูมิเพื่อสนับสนุนผู้ป่วยให้ดำรงชีพอยู่ด้วยคุณภาพชีวิตดีที่สุดกับภาวะเรื้อรังของตน[1][5] การดูแลตนเองมาจากการเรียนรู้ มีความมุ่งหมายและต่อเนื่อง[6]