ภายในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ พายุที่มีความรุนแรงถึงระดับพายุโซนร้อนหรือพายุกึ่งโซนร้อน จะได้รับชื่อโดยศูนย์เฮอร์ริเคนแห่งชาติ (NHC/RSMC ไมอามี) โดยศูนย์ดังกล่าวจะเป็นผู้ตัดสิน เมื่อพายุทวีกำลังทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุโซนร้อน ด้วยความเร็วลมอย่างน้อย 34 นอต (63 กม./ชม. หรือ 39 ไมล์/ชม.)[1] โดยมีรายชื่ออยู่หกชุด ซึ่งใช้หมุนเวียนกันในทุก ๆ หกปี โดยชื่อในแต่ละชุด จะเรียงจากตัวอักษรเอ (A) เป็นตัวแรก ไปจนถึงอักษรตัวสุดท้ายคืออักษรดับเบิ้ลยู (W) โดยเว้นตัวอักษรคิว (Q) และตัวอักษรยู (U) และมีลักษณะการตั้งชื่อ เป็นชื่อของผู้ชายและผู้หญิงสลับกันไป[1] ส่วนชื่อของพายุหมุนเขตร้อนที่มีนัยสำคัญ จะถูกปลดจากรายการ และจะมีการคัดเลือกชื่อใหม่ขึ้นมาแทนในการประชุมคณะกรรมการเฮอร์ริเคนขององค์การอุตุนิยมวิทยาโลกครั้งต่อไป[1] หากทุกชื่อในชุดถูกใช้ไปจนหมด พายุที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นจะใช้ตัวอักษรกรีกแทน[1]