การเคลื่อนที่เฉพาะ (อังกฤษ: proper motion) หรือ การเคลื่อนที่เฉพาะของดาวฤกษ์ คือการวัดค่าการเปลี่ยนตำแหน่งของดาวบนท้องฟ้าเมื่อเวลาผ่านไประยะหนึ่งหลังการเคลื่อนที่ไม่เฉพาะผ่านไประยะหนึ่ง แตกต่างจากความเร็วแนวเล็งซึ่งเป็นอัตราการเปลี่ยนแปลงระยะทางที่เคลื่อนเข้าหาหรือออกห่างจากผู้สังเกตเอ็ดมันด์ ฮัลเลย์ เป็นผู้ค้นพบการเคลื่อนที่เฉพาะในปี ค.ศ. 1718 เมื่อเขาสังเกตเห็นดาวซิริอุส ดาวดวงแก้ว และดาวตาวัวเคลื่อนไปประมาณครึ่งองศาจากตำแหน่งเดิมที่นักดาราศาสตร์ชาวกรีกโบราณ ฮิปปาร์คัส เคยจัดทำเอาไว้เมื่อ 1850 ปีก่อนหน้านั้นงานวิจัยในปี ค.ศ. 2005 เป็นการวัดค่าการเคลื่อนที่เฉพาะของดาราจักรได้เป็นครั้งแรก โดยวัดจากดาราจักรไทรแองกูลัม[1]เราสามารถแสดงค่าการเคลื่อนที่เฉพาะได้โดยอาศัยองค์ประกอบเชิงมุมใน ไรต์แอสเซนชัน (μα) และเดคลิเนชัน (μδ) การเคลื่อนที่เฉพาะสุทธิ (μ) หาได้จาก[2]