ก้ามปู,
ฉำฉา หรือ
จามจุรีแดง (มักเรียกสั้น ๆ ว่า
จามจุรี)
[2] เป็นพืชใน
วงศ์ถั่ว (Leguminosae) ในวงศ์ย่อย
Minosoideae เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ มีกิ่งก้านสาขามาก มีใบขนาดเล็ก
ดอกสีชมพู มีผลเป็นฝัก เมล็ดแข็ง ผลมีเนื้อสีชมพู รสหวาน
สัตว์เคี้ยวเอื้องชอบกินเป็นอาหาร เป็นพืชพื้นเมืองของ
เม็กซิโก,
บราซิล และ
เปรู ต่อมาได้ถูกนำเข้ามาเผยแพร่ใน
เอเชียใต้,
เอเชียอาคเนย์,
หมู่เกาะแปซิฟิก และ
ฮาวาย เมล็ดเมื่อรับประทานทำให้ปวดศีรษะ อาเจียน ถ้าเป็นพิษรุนแรง ทำให้ระบบไหลเวียนเลือดไม่สม่ำเสมอ ทำให้ชักได้
[3]ก้ามปูต้นแรกในประเทศไทยปลูกอยู่ภายใน
โรงเรียนอัสสัมชัญ โดยบาทหลวงรอมิเอล ซึ่งเป็นนักบวชที่อยู่ในวัดอัสสัมชัญ เป็นผู้นำพันธุ์มาจากเมือง
ไซ่ง่อน ประเทศเวียดนาม ต่อมาภายหลังก็เป็นที่แพร่หลายและนิยมนำมาปลูกเป็นต้นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่เพื่อให้ร่มเงาก้ามปูหรือจามจุรีแดงเป็นต้นไม้ประจำ
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย,
โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา,
โรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย,
โรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย และเป็นพันธุ์ไม้พระราชทานเพื่อปลูกเป็นมงคลประจำ
จังหวัดลำพูนนอกจากจามจุรีแดงและฉำฉาแล้ว ก้ามปูยังมีชื่อเรียกอื่น ๆ อีกตามแต่ละพื้นที่ ได้แก่ "ก้ามกราม" (กลาง), "ก้ามกุ้ง" (กทม., อุตรดิตถ์), "ตุ๊ดตู่" (ตราด), "ลัง" (เหนือ), "สารสา" (เหนือ), "สำสา" (เหนือ) และ "เส่คุ่" (กะเหรี่ยง แม่ฮ่องสอน) เป็นต้น
[4]