ขมิ้นต้น (ชื่อวิทยาศาสตร์: Mahonia duclouxiana) เป็นพืชในวงศ์ Berberidaceae ลักษณะเป็นไม้พุ่ม สูงได้ถึง 4 เมตร เนื้อไม้มีสีเหลือง ใบเป็นใบประกอบยาว 20-70 เซนติเมตร ใบย่อยมี 4-9 คู่ รูปขอบขนานแกมรูปไข่หรือรูปใบหอก ยาว 4-15 เซนติเมตร โคนใบกลม เบี้ยว ขอบจักซี่ฟันห่าง ๆ ปลายจักแหลมคล้ายหนาม ดอกออกเป็นช่อแบบกระจะที่ปลายกิ่ง มีหลายช่อ ยาวได้ถึง 30 เซนติเมตร ใบประดับรูปใบหอกยาว 2-3.5 เซนติเมตร ดอกสีเหลือง ก้านดอกยาว 3-6 มิลลิเมตร ใบประดับย่อยยาว 3-7 มิลลิเมตร กลีบเลี้ยงคล้ายกลีบดอก มี 9 กลีบ เรียง 3 วง วงนอกสั้นกว่าวงใน วงในยาวได้ถึง 8 มิลลิเมตร กลีบดอก 6 กลีบ รูปรีปลายมนยาว 5-8 มิลลิเมตร เกสรเพศผู้มี 6 อัน ยาว 3.5-5.5 มิลลิเมตร ติดตรงข้ามกลีบดอก อับเรณูมีรยางค์ ก้านเกสรเพศเมียยาว 2-3 มิลลิเมตร ผลสดเส้นผ่านศูนย์กลาง 5-8 มิลลิเมตร เมื่อสุกมีสีม่วงเข้ม ภายในมี 4-7 เมล็ด[3]ขมิ้นต้นเป็นพืชท้องถิ่นในอินเดีย, พม่า, ไทยและทางใต้ของจีน[2] นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ[4] เปลือกต้นใช้รักษาโรคไข้ดำแดงและท้องเสีย ช่วยให้เจริญอาหาร[5]