DKBA-5 (ตั้งแต่ พ.ศ. 2553) มี่นอองไลง์
(ผู้บัญชาการกองทัพ)
ไว ลวิน
(รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม) ซอ ตำลาบอว์ (พ.ศ. 2543 - 2551)
โบ เมียะ (พ.ศ. 2519 - 2543)
ซอ บา อู จี † (พ.ศ. 2492 - 2493)
โบ นัต คาน มไวย์ (พ.ศ. 2537 - 2559) 43,000 (1951)[1] 1,500[3]ความขัดแย้งระหว่างพม่ากับกะเหรี่ยง (พ.ศ. 2492 – ปัจจุบัน) เป็นการขัดกันด้วยอาวุธในพม่า ซึ่งถือว่าเป็นสงครามกลางเมืองที่ยาวนานที่สุดในโลก[4][5] ขบวนการชาตินิยมกะเหรี่ยงได้ต่อสู้เพื่อสิทธิในการปกครองตนเองหรือเอกราชจากพม่า[6] ชาวกะเหรี่ยงได้ต่อสู้เพื่อให้รัฐกะเหรี่ยงเป็นเอกราชตั้งแต่ พ.ศ. 2492 ในชื่อภาษากะเหรี่ยงว่ากอทูเลย ในความขัดแย้งนานกว่าหกสิบปี มีผู้เข้ามาเกี่ยวข้องมากมาย โดยกลุ่มที่มีบทบาทมากที่สุดคือสหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยง (ภาษาพม่า:ကရင် အမျိုးသား အစည်းအရုံး; ตัวย่อ KNU) ซึ่งเป็นองค์กรทางการเมืองและมีกองกำลังติดอาวุธคือกองทัพปลดปล่อยแห่งชาติกะเหรี่ยงที่ต่อสู้กับรัฐบาลทหารพม่ามายาวนาน