คาอินและอาเบล(ฮีบรู: הֶבֶל ,קַיִן‎ Qayin, Heḇel; อาหรับ: قابيل، هابيل‎ Qābīl, Hābīl) ทั้งสองเป็นบุตรชายของอาดัมและเอวาที่ถูกกล่าวไว้ในคัมภีร์ไบเบิล บทปฐมกาลที่ 4 นายคาอิน ลูกชายคนโตทำงานเป็นชาวไร่การเกษตร ส่วนนายอาเบล บุตรชายคนเล็กทำงานเป็นคนเลี้ยงฝูงแกะ เมื่อทั้งสองพี่น้องได้ทำการถวายเซ่นบูชาต่อพระเจ้าโดยคาอินได้ถวายข้าวสาลี ส่วนอาเบลได้ถวายไขมันจากแกะ พระเจ้าทรงโปรดปรานเครื่องเซ่นบูชาของอาเบลมาก ส่วนเครื่องเซ่นบูชาของของคาอินไม่เป็นที่โปรดปรานทำให้คาอินเกิดความรู้สึกโกรธเคือง พระเจ้าได้ทรงตำหนิและตรัสเตือนคาอินและให้ไปทำใจบริสุทธิ์เสียใหม่แล้วพระเจ้าจะทรงโปรดปรานคาอินอย่างแน่นอน แต่ด้วยความอิจฉาริษยาและโทสะที่มีต่อน้องชายตนที่เป็นที่รักของพ่อแม่และพระเจ้าทำให้นายคาอินได้ตัดสินใจกระทำการล่อลวงให้นายอาเบลไปที่นาและสังหารเสีย(กระทำของนายคาอินได้ถือว่าเป็นการฆาตกรรมครั้งแรกของมนุษย์) ต่อมาพระเจ้าตรัสถามถึงนายอาเบลกับนายคาอิน คาอินได้ทูลว่า "ข้าพระองค์ไม่ทราบ ข้าพระองค์เป็นผู้ดูแลน้องชายหรือ" แต่พระเจ้าได้ตรัสกับคาอินว่า "เจ้าทำอะไรลงไป เสียงร้องของโลหิตน้องชายของเจ้าร้องจากดินถึงเราแล้ว โอ้ เจ้าทำบาปเสียแล้ว" พระเจ้าได้ทรงสาปให้นายคาอินปลูกไร่ที่นาก็จะไม่ได้ผลผลิต และต้องกลายเป็นคนร่อนเร่ผเนจรในโลก นายคาอินได้ทูลอ้อนวอนต่อพระเจ้าว่า "พระเจ้า โทษที่ข้าพระองค์ได้รับนั้นหนักหนามากกว่าจะรับได้ และหากข้าพระองค์ได้ร่อนเร่ผเนจรแล้วก็อาจจะมีคนอื่นฆ่าข้าพระองค์ก็เป็นไปได้" พระเจ้าได้ทรงตอบว่า "เราจะทำเครื่องหมายไว้บนตัวเจ้า คาอิน ผู้ใดฆ่าคาอินผู้นั้นจะได้รับโทษถึงเจ็ดเท่า" หลังจากนั้นนายคาอินได้เดินทางไปยังเมืองโนด (נוד‎, "wandering") ทางด้านทิศตะวันออกของเอเดนซึ่งเขาได้สร้างเมืองซึ่งได้ถูกตั้งชื่อว่า เอโนค ตามชื่อบุตรชายของตนและให้กำเนิดทายาทต่อมาอีกมากมาย ดังนั้นนายคาอินได้กลายเป็นสัญลักษณ์คือความชั่วร้าย, ความรุนแรง และความละโมบ