จอร์จ แคนนิง (อังกฤษ: George Canning) เป็นนักการเมืองและรัฐบุรุษชาวอังกฤษจากพรรคทอรี นอกจากจะเป็นสมาชิกคณะรัฐมนตรีในหลายรัฐบาลตลอดจนเป็นผู้นำในสภาสามัญชนแล้ว เขายังได้ดำรงตำแหน่งเป็นนายกรัฐมนตรีอีกด้วย เขาแตกต่างจากนายกรัฐมนตรีหลายๆคนก่อนหน้า คือไม่ได้เกิดมาในตระกูลขุนนางหรือการทหาร มารดาของเขาเป็นนักแสดง ส่วนบิดาเป็นนักธุรกิจและทนายความที่ประสบความล้มเหลว ทำให้แคนนิงต้องถูกอุปการะทางการเงินโดยลุงสแตรธฟอร์ด ซึ่งพาเขาเข้าไปศึกษาที่วิทยาลัยอีตันและโบสถ์คริสต์แห่งออกซฟอร์ด แคนนิงเริ่มเดินเข้าสู่หนทางการเมืองในปี 1793 และก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว เขาเป็นสมุหบัญชีกองทัพระหว่าง ค.ศ. 1800–01 และเหรัญญิกทัพเรือระหว่าง ค.ศ. 1804–06 ต่อมาแม้ว่านายกรัฐมนตรี ดยุกแห่งพอร์ตแลนด์ จะประกาศให้สเปนเซอร์ เพอร์ซีวัลเป็นนายกรัฐมนตรีคนต่อไปแล้วก็ตาม แต่แคนนิงก็ปฏิเสธตำแหน่งรัฐมนตรีต่างประเทศรวมถึงตำแหน่งอื่นๆ เนื่องจากมีลอร์ดแคสเซิลรีซึ่งเป็นคู่อริของเขาอยู่ในรัฐบาลของเพอร์ชีวัล (ถึงขนาดเคยสู้กันจนบาดเจ็บ) ภายหลังเพอร์ซีวัลถูกลอบสังหารในค.ศ. 1812 แคนนิงก็เข้ามาร่วมงานในรัฐบาลของเอิร์ลแห่งลิเวอร์พูล ในตำแหน่งทูตอังกฤษประจำโปรตุเกส (1814–16), ประธานกรรมการบริษัทอินเดียตะวันออก (1816–21), รัฐมนตรีต่างประเทศและผู้นำสภาสามัญชน (1822–27) ต่อมาเมื่อเอิร์ลแห่งลิเวอร์พูลลาออกจากปัญหาสุขภาพในปี 1827 แคนนิงก็ได้รับเลือกเป็นนายกรัฐมนตรี ชนะดยุกแห่งเวลลิงตันและเซอร์ รอเบิร์ต พีล อย่างไรก็ตาม ด้วยปัญหาสุขภาพทำให้แคนนิงดำรงตำแหน่งได้เพียง 119 วันก็ถึงแก่อสัญกรรมในตำแหน่ง ถือเป็นนายกรัฐมนตรีบริเตนที่ดำรงตำแหน่งสั้นที่สุด