ประเทศญี่ปุ่นแบ่งออกเป็น 47 จังหวัด หรือภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า โทโดฟูเก็ง (ญี่ปุ่น: 都道府県 โรมาจิ: todōfuken, อังกฤษ: Prefectures) ซึ่งเป็นเขตการปกครองระดับแรกของประเทศ อันได้แก่อนึ่ง เขตการปกครองในกรุงโตเกียว (ญี่ปุ่น: 東京都 โรมาจิ: โทเกียวโตะ) มีการจัดเขตการปกครองท้องถิ่นพิเศษจากจังหวัดอื่น กล่าวคือ ฝั่งตะวันตก ซึ่งเป็นย่านชานเมือง มีเขตการปกครองดังเช่นจังหวัดอื่น แต่ฝั่งตะวันออก อันเป็นย่านเมืองเศรษฐกิจและมีประชากรหนาแน่น จำเป็นต้องมีการปกครองที่คล่องตัวตอบสนองกับเมืองใหญ่ จึงมีแขวงพิเศษ (ญี่ปุ่น: 特別区 โรมาจิ: โทกูเบ็ตสึกุ) จำนวน 23 แขวง หรือเรียกว่า "แขวงทั้งยี่สิบสาม" (ญี่ปุ่น: 23 区 โรมาจิ: นิจูซังกุ) ซึ่งมีสิทธิในการใช้สิทธิเลือกตั้งผู้ว่าการแขวงของตนเอง