ชเว กยู-ฮา (อักษรโรมัน: Choi Kyu-hah; 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2462 — 22 ตุลาคม พ.ศ. 2549) เป็นประธานาธิบดีของสาธารณรัฐเกาหลีระหว่างปี พ.ศ. 2522 - พ.ศ. 2523 ชเวเกิดที่ ว็อนจู จังหวัดคังวอน เขาเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศระหว่างปี พ.ศ. 2510 ถึง พ.ศ. 2514 และเป็นนายกรัฐมนตรีระหว่างปี พ.ศ. 2518 ถึง พ.ศ. 2522ภายหลังจากการสังหารประธานาธิบดีพัก จองฮี ในปี พ.ศ. 2522 ชเวได้เข้ามามีอำนาจ เพราะว่าสถานการณ์ความไม่สงบที่เป็นผลมาตั้งแต่สมัยประธานาธิบดีพักครองอำนาจ โดยชเวสัญญาว่าจะจัดให้มีการเลือกตั้งตามวิถีทางประชาธิปไตย (การเลือกตั้งภายใต้ระบบพักเป็นที่รู้กันอย่างกว้างขวางว่าไม่มีความเป็นประชาธิปไตยอย่างแท้จริง) เช่นเดียวกับรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ที่เข้ามาแทนที่รัฐธรรมนูญฉบับเผด็จการอย่างรัฐธรรมนูญยูซิน ชเวชนะการเลือกตั้งในเดือธันวาคมในปีเดียวกันนั้นและขึ้นเป็นประธานาธิบดีคนที่สี่ของสาธารณรัฐเกาหลีในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2522 พลเอกชอน ดูฮวาน และพันธมิตรผู้ใกล้ชิดพร้อมด้วยกำลังทหารเข้าทำการรัฐประหารยึดอำนาจรัฐบาลของชเว พวกเขารีบเข้าถอดถอนผู้บัญชาการทหารบกและเข้าควบคุมรัฐบาลอย่างแท้จริงในต้นปี 2523 ในเดือนเมษายน 2523 ด้วยความกดดันที่เพิ่มขึ้นจากทั้งชอนและนักการเมืองคนอื่น ๆ ชเวได้แต่งตั้งชอนเป็นผู้บัญชาการหน่วยข่าวกรองกลาง ในเดือนพฤษภาคมชอนได้ประกาศกฎอัยการศึกและทำการล้มเลิกสิ่งที่เป็นของรัฐบาลพลเรือนทั้งหมด กลายเป็นผู้มีอำนาจโดยพฤตินัยของประเทศ ต่อมามีนักศึกษาได้ทำการประท้วงทั่วทั้งโซลและกวางจู การประท้วงที่กวางจูยังคงดำเนินต่อไปเป็นผลให้เกิดการฆาตกรรมหมู่ที่กวางจู ซึ่งประชาชนประมาณ 937 คนเสียชีวิตภายในห้าวันหลังจากการใช้กำลังทหารของชอนเข้าปราบปราม[1]ชเวลาออกจากตำแหน่งหลังจากนั้นไม่นาน ชอนขึ้นดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีเมื่อวันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2523 ชเวใช้ชีวิตเงียบ ๆไม่ให้เป็นที่สนใจของประชาชน และชเวได้ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2549 ร่างของเขาได้ถูกฝังไว้ที่สุสานแห่งชาติแทจ็อน เมื่อวันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2549[2]