ซัลเบอาตี นิการากัว (สเปน: Salve a ti, Nicaragua) เป็นชื่อเรียกของเพลงชาติแห่งสาธารณรัฐนิการากัว ประพันธ์คำร้องโดย ซาโลมอน อีบาร์รา มายอร์กา (Salomón Ibarra Mayorga) เรียบเรียงทำนองโดย ลุยส์ อา. เดลกาดีโย (Luis A. Delgadillo) เพลงนี้ได้รับการยอมรับเป็นเพลงชาตินิการากัวอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2472ทำนองของเพลงนี้เกิดขึ้นในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17 โดยใช้เป็นเพลงสวดในคริสต์ศาสนาโดยบาทหลวงชาวสเปน ซึ่งในเวลานั้น นิการากัวยังถือเป็นแคว้นหนึ่งที่อยู่ภายใต้การปกครองของจักรวรรดิสเปน ต่อมาในช่วงปีแรก ๆ แห่งการเรียกร้องเอกราชของชาวนิการากัว เพลงนี้ก็ได้ถูกใช้เป็นเพลงสรรเสริญต่อความยุติธรรมของศาลสูงสุดแห่งรัฐของนิการากัว ซึ่งต่อมาได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกในสหพันธ์สาธารณรัฐอเมริกากลางบทเพลงซัลเบอาตี นิการากัว ถูกแทนที่ด้วยเพลงอื่นเป็นระยะ ๆ ถึง 3 ครั้งระหว่างยุคแห่งความวุ่นวายทางการเมืองและการปฏิวัติ แต่ที่สุดเพลงนี้ก็ได้กลับมามีการใช้อีกครั้งในวันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2461 เมื่อการปฏิวัติเสรีนิยมครั้งสุดท้ายของนิการากัวได้สิ้นสุดลง หลังจากนั้นรัฐบาลจึงได้จัดให้มีการประกวดเนื้อร้องสำหรับเพลงชาติเพลงใหม่ ซึ่งเงื่อนไขของเนื้อร้องใหม่นี้จะต้องกล่าวถึงเพียงสันติภาพและการทำงานเท่านั้น เนื่องจากประเทศในเวลานั้นเพิ่งจะสิ้นสุดภาวะสงครามกลางเมือง ซึ่งเงื่อนไขดังกล่าวทำให้นิการากัวเป็นประเทศเดียวในแถบละตินอเมริกาที่ใช้เพลงชาติซึ่งมีเนื้อหากล่าวถึงสันติภาพ มิได้กล่าวถึงสงครามอย่างชาติอื่นในบริเวณเดียวกันรัฐบาลชุดใหม่ของนิการากัวซึ่งนิยมสเปนและมีแนวคิดอนุรักษนิยม ได้มอบรางวัลชนะเลิศให้แก่ผลงานของซาโลมอน อีบาร์รา มายอร์กา ครูและกวีชาวนิการากัว และได้ประกาศใช้เพลงซัลเบอาตี นิการากัวเป็นเพลงชาติแทนเพลง "เอร์โมซา โซเบรานา" (Hermosa Soberana - อาจแปลเอาความได้ว่า "อธิปไตยที่งดงาม") ซึ่งเป็นเพลงมาร์ชที่มีเนื้อหาปลุกเร้าให้ผู้คนเข้าสู่สงครามต่อต้านสเปน และแสดงถึงความอึดอัดใจที่ชาวนิการากัวมีรากเหง้าจากวัฒนธรรมสเปนอย่างฝังรากลึก