ซาโกกุ (อังกฤษ: Sakoku; ญี่ปุ่น: 鎖国) เป็นนโยบายต่างประเทศของญี่ปุ่นซึ่งห้ามคนต่างด้าวเข้าและชาวญี่ปุ่นออกประเทศ โดยมีโทษประหารชีวิต รัฐบาลโชกุนโทะกุงะวะสมัยโทะกุงะวะ อิเอะมิสึกำหนดขึ้นผ่านกฤษฎีกาและนโยบายต่าง ๆ ระหว่าง ค.ศ. 1633–39 และยังมีผลกระทั่ง ค.ศ. 1853 เมื่อเรือดำของพลเรือจัตวา แมทธิว เพอร์รี มาถึง และบังคับให้ญี่ปุ่นเปิดรับการค้าตะวันตก การออกนอกประเทศญี่ปุ่นยังผิดกฎหมายกระทั่งการปฏิรูปเมจิ (ค.ศ. 1868) สมัยนี้เป็นสมัยหลังยุคเซ็งโงะกุ หรือสงครามแว่นแคว้นของประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นประเทศญี่ปุ่นมิได้แยกอยู่โดดเดี่ยวอย่างสมบูรณ์ภายใต้นโยบายซาโกกุ เป็นระบบที่ข้อบังคับเข้มงวดซึ่งรัฐบาลโชกุนและอาณาเขตเจ้าครองนครบางอาณาเขตใช้กับการพาณิชย์และความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ นโยบายดังกล่าวระบุว่าอิทธิพลของยุโรปที่ได้รับอนุญาตมีเพียงโรงงานของดัตช์ที่เดจิมะในนะงะซะกิ การค้ากับจีนก็จัดการที่นะงะซะกิเช่นกัน การค้ากับเกาหลีถูกจำกัดอยู่ที่อาณาเขตซึชิมะ (ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดนะงะซะกิ) การค้ากับชาวไอนุถูกจำกัดอยู่ที่อาณาเขตมัตซึมาเอะบนฮกไกโด และการค้ากับราชอาณาจักรรีวกีวเกิดขึ้นในอาณาเขตซัตซึมะ (ปัจจุบันเป็นจังหวัดคะโงะชิมะ) นอกเหนือไปจากการติดต่อพาณิชย์โดยตรงในจังหวัดขอบขัณฑสีมาแล้ว ประเทศผู้ค้ายังส่งคณะทูตสามัญมายังโชกุนในเอะโดะ