ซูเปอร์ไลท์เวท

ซูเปอร์ไลท์เวท (อังกฤษ: Super lightweight) ชื่อเรียกรุ่นมวยรุ่นหนึ่งที่อยู่ระหว่างรุ่นไลท์เวทกับรุ่นเวลเตอร์เวท นักมวยที่จะชกในรุ่นนี้ต้องมีน้ำหนักมากกว่า 135 ปอนด์ (61.235 กิโลกรัม) และไม่เกิน 140 ปอนด์ (63.503 กิโลกรัม) โดยสถาบันสภามวยโลก (WBC) และสมาคมมวยโลก (WBA) ก่อตั้งรุ่นนี้ขึ้นมาพร้อมกันในปี ค.ศ. 1967 โดยเริ่มแรกเรียกว่า ไลท์เวลเตอร์เวท (Light welterweight) ต่อมาทางสภามวยโลกได้เปลี่ยนชื่อรุ่นเป็น ซูเปอร์ไลท์เวท ภายหลังสมาคมมวยโลกจึงเปลี่ยนมาใช้ชื่อรุ่นนี้เดียวกับ WBC ส่วนทางสหพันธ์มวยนานาชาติ (IBF) และองค์กรมวยโลก (WBO)​ เรียกว่า จูเนียร์เวลเตอร์เวท (Junior welterweight) แต่ในวงการมวยสากลสมัครเล่นยังคงเรียกว่า ไลท์เวลเตอร์เวท อยู่[1]สำหรับนักมวยไทยเคยครองแชมป์โลกในรุ่นนี้มาแล้ว 1 คน คือ แสนศักดิ์ เมืองสุรินทร์ ซึ่งเป็นแชมป์โลกรุ่นใหญ่สุดที่นักมวยไทยเคยเป็นแชมป์มาด้วย[2] และมีนักมวยสากลสมัครเล่นเคยได้ครองเหรียญทองโอลิมปิกมาแล้วในปี ค.ศ. 2004 คือ มนัส บุญจำนงค์[3] และได้เหรียญเงินโอลิมปิก 2 คน คือ ทวี อัมพรมหา ในปี ค.ศ. 1984 และ มนัส บุญจำนงค์ ในปี ค.ศ. 2008สำหรับนักมวยชาวต่างชาติที่มีชื่อเสียง ที่ชกหรือเคยชกในพิกัดน้ำหนักนี้ ได้แก่ กัตส์ อิชิมัตสึ, อันโตนิโอ เซร์บันเตส, ชูการ์ เรย์ เลนเนิร์ด, โธมัส เฮิร์นส์, โรเบร์โต ดูรัน, ฆูลิโอ เซซาร์ ชาเบซ, ออสการ์ เดอ ลา โฮยา, มิเกล อังเฆล กอนซาเลซ, มีเกล กอตโต, แมนนี ปาเกียว, เอริก โมราเลส, ฟลอยด์ เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์, อาร์ตูโร กัตติ, อาเมียร์ ข่าน, รุสลัน โปรวอดนิคอฟ เป็นต้น

ใกล้เคียง

ซูเปอร์เซ็นไตซีรีส์ ซูเปอร์แมน ซูเปอร์จูเนียร์ ซูเปอร์ไบค์เวิลด์แชมเปี้ยนชิพ ซูเปอร์แดนเซอร์ออนไลน์ ซูเปอร์โบวล์ครั้งที่ 51 ซูเปอร์วิงส์ เหินฟ้าผู้พิทักษ์ ซูเปอร์โบวล์ครั้งที่ 50 ซูเปอร์สเปรดเดอร์ ซูเปอร์เซ็นไตแบทเทิล ไดซ์โอ