ญาฮิลียะฮ์มักจะใช้กับวัฒนธรรมอาหรับก่อนการมาของศาสนาอิสลาม

ก่อนที่ศาสนาอิสลามจะมานั้น เผ่าอาหรับยังเป็นพวกเร่ร่อน ที่มีกฎสังคมเป็นของตนเอง และมักบูชาเทพหลายองค์ ถึงแม้ว่าจะมีการนับถือเอกเทวนิยมก็ตาม ความเชื่อส่วนใหญ่จะอยู่กับการบูชารูปปั้น[5] และจะมีการรวมตัวกันทุกปีรอบ ๆ กะอ์บะฮ์เพื่อการค้าขายและการแลกเปลี่ยน.

ถ้าใช้ในเชิงลึกแล้ว คำนี้มักจะใช้เป็นสภาพสังคม ไม่ใช่สมัยทางประวัติศาสตร์[6] โดยคำนี้มักใช้อธิบายถึงยุคแห่งความโง่เขลาและมืดมิดซึ่งนำไปสู่การมาของอิสลาม และมันมักใช้สำหรับผู้ที่ไม่ยอมรับความศรัทธาของมุสลิมในแบบทั่วไป