ญาฮิลียะฮ์ (อาหรับ: جَاهِلِيَّة‎ jāhilīyah, "อวิชชา") เป็นแนวคิดของศาสนาอิสลามที่กล่าวถึงยุคในคาบสมุทรอาหรับก่อนที่ศาสนาอิสลามจะถือกำเนิดในปีค.ศ.610.[1] มันมักจะถูกแปลเป็น "ยุคแห่งความโง่เขลา".[1] ในยุคปัจจุบันนักคิดอิสลามส่วนใหญ่มักใช้วิจารณ์สิ่งที่ไม่ใช่อิสลามในที่สาธารณะและส่วนตัวของโลกมุสลิม[2] ดังเช่นในผลงานของซัยยิด อะบุล อะลา เมาดูดีย์ ผู้ที่มองสมัยปัจจุบันว่าเป็น “ญาฮิลียะฮ์สมัยใหม่”[3] ส่วนกลุ่มพวกหัวรุนแรงมองว่าจะต้องต่อสู้กับระบอบฆราวาส เหมือนกับการญิฮาดต่อญาฮิลียะฮ์.[3]