ดนตรีทดลอง
ดนตรีทดลอง

ดนตรีทดลอง

ดนตรีทดลอง (อังกฤษ: Experimental music) ในงานเขียนภาษาอังกฤษ มีความหมายถึงรูปแบบการเรียบเรียงดั้งเดิมที่เกิดขึ้นในกลางศตวรรษที่ 20 โดยมากในอเมริกาเหนือที่หมายถึง การประพันธ์ดนตรีในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งที่ได้ผลมาแบบไม่สามารถคาดเดาได้ มีชื่อเสียงอย่างมากและมีผู้สนับสนุนอันมีอิทธิพลอย่าง จอห์น เคจ[1] ส่วนในความหมายหลวม ๆ แล้ว คำว่า "ทดลอง" (experimental) ใช้เป็นตัวเชื่อมกับชื่อแนวเพลงที่อธิบายถึงดนตรีในทางเฉพาะที่ดันขอบเขตหรือนิยามหรืออย่างอื่นซึ่งเป็นสไตล์ลูกผสมที่แตกต่างอย่างมาก หรือแนวรวมแบบนอกคอก หรือส่วนผสมที่โดดเด่นแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด[2] ความโดดเด่นของดนตรีทดลองเด่นชัดขึ้นในปลายคริสต์ทศวรรษ 1950 ที่อธิบายถึงการประพันธ์โดยการควบคุมของคอมพิวเตอร์ ซึ่งในบางครั้งก็จะใช้เรียกว่า ดนตรีอีเลกโทรนิก และ musique concrèteคำว่าดนตรีทดลองนั้น ได้ใช้โดยสื่อมวลชน ที่คำทั่วไปที่หมายถึง การขัดคอกันของดนตรีที่แยกมาจากดนตรีปกติดั้งเดิม