ตราแผ่นดินของเวเนซุเอลา มีประกาศใช้อย่างเป็นทางการครั้งแรกโดยสภาแห่งชาติเวเนซุเอลาเมื่อวันที่ 18 เมษายน ค.ศ. 1836 โดยลักษณะของดวงตราในปัจจุบันเป็นดวงตราที่ได้การแก้ไขเพิ่มเติมจากแบบที่ใช้ในอดีตเล็กน้อย ดังบรรยายต่อไปนี้ดวงตราแผ่นดินของเวเนซูเอลาในปัจจุบันได้กำหนดขึ้นตามรัฐบัญญัติว่าด้วยธงชาติ ตราแผ่นดิน และ เพลงชาติของเวเนซูเอลา (Ley de Bandera, Escudo e Himno Nacionales) ลงนามวันที่ 17 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1954 โดยประธานาธิบดี มาร์กอส เปเรซ จีเมเนส (Marcos Pérez Jiménez) ลักษณะของตราประกอบด้วยโล่ซึ่งแบ่งภายในเป็น 3 ช่องตามสีของธงชาติเวเนซุเอลา โดยช่องซ้ายบนมีพื้นสีแดงมีรูปมัดรวงข้าวสาลี 20 ต้น หมายถึงรัฐทั้ง 20 รัฐของประเทศเวเนซุเอลาและความมั่งคั่งของชาติ ในช่องขวาบนเป็นพื้นสีเหลือง มีรูปดาบ 1 เล่ม กระบี่ 1 เล่ม หอก 3 เล่ม และ ธงชาติเวเนซูเอลา 2 ผืน มัดไขว้รวมกันด้วยช่อใบลอเรล หมายถึง ชัยชนะในสงคราม ช่องล่างสุดเป็นพื้นสีน้ำเงิน มีรูปม้าป่าสีขาววิ่งอย่างเป็นอิสระ (รูปม้าขาวนี้ยังอาจหมายถึงม้าขาวของนายพลซีมอง โบลีวาร์ ซึ่งมีชื่อว่า "ปาโลโม" (Palomo) หมายถึง เอกราชและเสรีภาพ เหนือรูปโล่นั้นมีรูป "กรวยแห่งความอุดมสมบูรณ์" ไขว้กันและหลั่งเอาความอุดมสมบูรณ์ออกมา โดยแสดงไว้ในรูปของกอดอกไม้ 2 กอที่ปากกรวย รอบโล่นั้นโอบล้อมด้วยช่อใบมะกอกและใบปาล์ม ซึ่งมีแพรแถบสีธงชาติพันอยู่ที่ตอนล่าง (แถบสีเหลืองหมายถึงความมั่งคั่งของชาติ สีน้ำเงินหมายถึงมหาสมุทรซึ่งแบ่งแยกเวเนซุเอลาออกจากสเปน สีแดง หมายถึง โลหิตและความหาญกล้าของประชาชน) ภายในแพรแถบสีธงชาติมีข้อความจารึกในแถบสีน้ำเงินดังต่อไปนี้สภาแห่งชาติของเวเนซุเอลาได้รับรองการแก้ไขแบบธงชาติและตราแผ่นดินให้เป็นแบบปัจจุบัน โดยมีผลอย่างเป็นทางการตั้งแต่วันที่ 12 มีนาคม ค.ศ. 2006 อันเป็นวันธงชาติเวเนซุเอลาในปีนั้น