ในการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ตัวชี้ฟังก์ชัน (อังกฤษ: function pointer) เป็นโครงสร้างชนิดหนึ่งที่ชี้ไปยังอีกฟังก์ชันหนึ่ง ซึ่งรองรับโดยภาษาโปรแกรมรุ่นที่สามหลายภาษา เช่น พีแอล/วัน ภาษาโคบอล ภาษาฟอร์แทรน และภาษาเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ เช่น ภาษาซีพลัสพลัส ภาษาดี เป็นต้น ตัวชี้ฟังก์ชันสามารถใช้เรียกฟังก์ชันและส่งค่าพารามิเตอร์ ในภาษาต่าง ๆ ได้ ตัวชี้ฟังก์ชันจะลดความซับซ้อนของโค้ดด้วยการใช้วิธีง่าย ๆ ในการเลือกและดำเนินการฟังก์ชัน โดยสามารถชี้ไปยังฟังก์ชันที่มีลักษณะเฉพาะเท่านั้น ดังนั้นฟังก์ชันทั้งหมดที่ใช้ตัวชี้เดียวกันจะต้องมีพารามิเตอร์และชนิดของค่าที่ส่งกลับชนิดเดียวกัน