ตูโปเลฟ_ตู-95
ตูโปเลฟ_ตู-95

ตูโปเลฟ_ตู-95

ตูโปเลฟ ตู-95 (อังกฤษ: Tupolev Tu-95 Bear, รัสเซีย: Туполев Ту–95) (นาโต้ใช้ชื่อรหัสว่าแบร์)[2] เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดและขีปนาวุธขนาดใหญ่พร้อมเครื่องยนต์ใบพัดสี่เครื่อง มันทำการบินครั้งแรกในปีพ.ศ. 2495 ตู-95 ถูกนำเข้าประจำการในสหภาพโซเวียตเมื่อปีพ.ศ. 2499 และคาดว่าจะเข้าประจำการในกองทัพอากาศรัสเซียจนถึงปีพ.ศ. 2583[3]ตู-95 มีเครื่องยนต์คูซเนทซอฟ เอ็นเค-12 สี่เครื่องยนต์ แต่ละเครื่องเป็นแบบใบพัดซ้อน มันยังคงเป็นเครื่องยนต์ใบพัดแบบเดียวที่ผลิตออกมามากและถูกใช้กับเครื่องบินทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์ที่เข้าปฏิบัติการ ปีกลู่ที่โดดเด่นของมันทำมุม 35 องศา ในปี พ.ศ. 2504 ตู-95 เคยบรรทุกระเบิดซาร์บอมบาระเบิดนิวเคลียร์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่มีพลังทำลายล้าง 57 เมกกะตันบริเวณเกาะ โนวายา เซมลยา ทางตอนเหนือของขั้วโลกเหนือ อีกด้วยรุ่นที่พัฒนามาเพื่อทางทะเลนั้นมีชื่อว่าตู-142

ตูโปเลฟ_ตู-95

จำนวนที่ผลิต มากกว่า 500 ลำ[1]
บินครั้งแรก 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2495
สถานะ อยู่ในประจำการ
บริษัทผู้ผลิต ตูโปเลฟ
ช่วงการผลิต พ.ศ. 2495–2536
ชาติกำเนิด  สหภาพโซเวียต
แบบอื่น ตูโปเลฟ ตู-114
ตูโปเลฟ ตู-119
ตูโปเลฟ ตู-126
ตูโปเลฟ ตู-142
เริ่มใช้ พ.ศ. 2499
บทบาท เครื่องบินทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์
ผู้ใช้งานหลัก กองทัพอากาศโซเวียต
กองทัพเรือโซเวียต
กองทัพอากาศรัสเซีย