ถึงจะเห่ยแต่ก็สู้นะเฟ้ย (ญี่ปุ่น: 破壊王ノリタカ โรมาจิ: Hakaiou Noritaka!) เป็นหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่น ประพันธ์โดย "มุราตะ ฮิเดโอะ" (Hideo Murata) วาดภาพประกอบโดย "ฮาโมริ ทากาชิ" (Takashi Hamori) ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2534 (ค.ศ. 1991) โดยสำนักพิมพ์โชงะกุกัง[1] และในปี พ.ศ. 2537 ก็ได้ถูกซื้อลิขสิทธิ์ไปสร้างเป็นภาพยนตร์ฮ่องกงแนวตลกเรื่อง "โลกบอกว่าข้าต้องใหญ่" (Love on Delivery) แสดงนำโดย "โจว ซิงฉือ" โดยเปลี่ยนเนื้อเรื่องใหม่ จากเรื่องเกี่ยวกับมวยไทยเป็นมวยจีนโบราณ[2] รวมทั้งเปลี่ยนชื่อตัวละครใหม่ด้วย[3][4]ถึงจะเห่ยแต่ก็สู้นะเฟ้ยเป็นเรื่องราวของชายชาวญี่ปุ่นผู้หันมาเอาดีทางมวยไทยเพื่อต้องการเอาชนะใจหญิงสาว[5] ซึ่งตัวเอกของเรื่องมีภาพลักษณ์ที่ตรงกันข้ามกับเรื่องอื่นจึงทำให้ผู้คนยังสามารถจดจำการ์ตูนเรื่องดังกล่าวได้ แม้ว่าจะผ่านมาแล้วกว่า 20 ปีก็ตาม[1] ภายหลังจากการ์ตูนเรื่องนี้ประสบความสำเร็จแล้ว คุณฮาโมริ ทากาชิ ซึ่งเป็นผู้วาด ได้นำฉากและเทคนิคการต่อสู้อื่นๆแบบมวยไทยมาใส่ไว้ในผลงานต่อมาอีกหลายเรื่องด้วยเช่นกัน[6]