ลูกท้อ (
อักษรจีน: 桃;
อังกฤษ: peach;
ชื่อวิทยาศาสตร์: Prunus persica) เป็นไม้ที่มีถิ่นกำเนิดใน
ประเทศจีน จัดเป็นไม้พุ่มผลัดใบ อยู่ใน
สกุล Prunus อันเป็นสกุลเดียวกันกับ
ซากุระ,
บ๊วย,
เชอร์รี่ หรือ
นางพญาเสือโคร่งท้อจัดเป็นไม้เมืองหนาวที่จะขึ้นได้ดีในที่ ๆ มีความสูงตั้งแต่ 3,000
ฟุตขึ้นไป อุณหภูมิโดยเฉลี่ย 10
องศาเซลเซียส ทนแล้งได้ดี เป็นไม้ใบเดี่ยว เรียงสลับ ขอบใบจัก ดอกเดี่ยว มักออกเป็นกระจุก กลีบเลี้ยง 5 กลีบ กลีบดอก 5 กลีบ
สีขาวหรืออาจเป็น
สีแดง หรือ
ชมพู ดอกจะแตกออกมาก่อนใบ ผลเป็นผลสดเมล็ดเดี่ยว มีขนปกคลุมทั่วบริเวณผิว ท้อนับเป็น
ผลไม้ที่ใช้ประโยชน์ใน
การรับประทานมาอย่างยาวนาน และได้รับความนิยมไปทั่วโลก นอกจากนี้แล้วใน
วัฒนธรรมของชนชาติต่าง ๆ จะมีท้อเข้ามาร่วมอยู่ด้วย ได้แก่
ชาวจีนมี
ความเชื่อว่า ท้อเป็น
สัญลักษณ์ของการมีอายุยืนยาว และเกี่ยวข้องกับการกับการป้องกันสิ่งชั่วร้าย ถ้าดอกท้อของบานในระหว่างการฉลอง
วันปีใหม่ หมายถึง ปีต่อไปจะเป็นปีของโชคลาภ และดอกท้อยังใช้ประดับตกแต่งภายในบ้านเพื่อความเป็นสิริมงคล ป้องกันสิ่งชั่วร้ายอีกด้วย นอกจากนี้แล้วในสมัยโบราณ การเขียนป้ายคำอวยพรก็นิยมเขียนลงไม้ที่ทำมาจากต้นท้อ
[2]ในนิทานพื้นบ้านของ
ญี่ปุ่น โมโมทาโร่ (桃太郎) ซึ่งเป็นเด็กชายที่มีพละกำลังมากมายและเป็นผู้นำในการปราบ
ปีศาจ ก็กำนิดมาจากลูกท้อ เป็นต้น
[3]สำหรับใน
ประเทศไทย ท้อมีการนำเข้ามาปลูกในพื้นที่
ภาคเหนือ เช่น
โครงการหลวง โดยมีชื่อท้องถิ่นอื่น ๆ เช่น มะฟุ้ง, มักม่น, มักม่วน, หุงคอบ, หุงหม่น เป็นต้น
[4]