ธงชาติตูนิเซีย (อาหรับ: علم تونس‎) มีลักษณะเด่นคือ เป็นธงสี่เหลี่ยมผืนผ้าสีแดง มีรูปจันทร์เสี้ยวและดาวสีแดงในวงกลมสีขาวที่กลางธง เจ้าอัลฮุสเซนที่ 2 อิบน์ มาห์มุต (Al-Husayn II ibn Mahmud) เจ้าผู้ครองนครตูนิส ทรงตัดสินพระทัยกำหนดแบบธงนี้ขึ้นครั้งแรกเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2370 หลังสิ้นศึกแห่งนาวาริโน (Battle of Navarino) และต่อมาได้กำหนดเป็นธงชาติในช่วงปี พ.ศ. 2374 หรือ พ.ศ. 2378 แม้ในสมัยที่ตูนิเซียตกเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสก็ตาม แต่ธงนี้ก็ยังธงชาติอย่างเป็นทางการของประเทศนี้มาโดยตลอด และได้รับการยืนยันว่าเป็นธงชาติสาธารณรัฐตูนิเซีย เมื่อมีการลงนามในรัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐในวันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2502 อย่างไรก็ตาม ขนาดและสัดส่วนธงนั้นก็ไม่ได้มีแบบที่เป็นมาตรฐาน จนกระทั่งในวันที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2542 จึงได้มีการระบุข้อมูลเหล่านี้ไว้ในกฎหมายอย่างชัดเจนรูปจันทร์เสี้ยวและดาวนั้นเป็นสัญลักษณ์ของศาสนาอิสลามตามธรรมเนียมในศาสนานั้น และถือกันว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งโชคลาภด้วย นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งที่ทำให้นึกถึงธงจักรวรรดิออตโตมัน และเป็นเครื่องหมายทางประวัติศาสตร์เตือนให้รู้ว่า ในอตีตตูนิเซียเคยเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิออตโตมัน