นครระดับจังหวัด (
จีน: 地级市) หรือ
เทศบาลระดับจังหวัด หรือเดิมเรียกว่า
นครในความควบคุมของมณฑล (
จีน: 省辖市) (ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1949 ถึง ค.ศ. 1983) เป็นเขตการปกครองของ
สาธารณรัฐประชาชนจีน ระดับเล็กลงมาจาก
มณฑล และใหญ่กว่า
เทศมณฑลหรืออำเภอ นครระดับจังหวัดเป็นเขตการปกครองระดับที่สองของในโครงสร้างการปกครองของประเทศจีน (เทียบเท่ากับ
จังหวัด สันนิบาต และเขตปกครองตนเองระดับจังหวัด) ตั้งแต่คริสต์ทศวรรษ 1980 เป็นต้นมา จังหวัดส่วนมากของประเทศจีนได้เปลี่ยนฐานะเป็นนครระดับจังหวัดนครระดับจังหวัดมักจะไม่ใช่ "เมือง" ในความรู้สึกตามความเป็นจริง (กล่าวคือ ไม่ได้เป็นเมืองที่มีพื้นที่ต่อเนื่องขนาดใหญ่) แต่เป็นการประกอบเขตการปกครองหลายแห่งเข้าด้วยกัน ได้แก่ พื้นที่ใจกลางเมือง (เมืองในความเป็นจริง ซึ่งมักมีชื่อเดียวกันกับชื่อของนครระดับจังหวัด) และพื้นที่
ชนบทขนาดใหญ่กว่าที่ล้อมรอบใจกลางเมือง ซึ่งประกอบไปด้วยเมืองขนาดเล็กหลายแห่ง ตำบล และหมู่บ้าน ในประเทศจีน นครระดับจังหวัดที่กว้างขวางที่สุดมีพื้นที่ที่ห่างไกลถึง 100 กิโลเมตร (62 ไมล์)นครระดับจังหวัดประกอบไปด้วย
เทศมณฑล เมืองระดับเทศมณฑล และเขตการปกครองย่อยอื่น ๆ เป็นผลมาจากความจริงที่ว่า เขตการปกครองที่เรียกว่าจังหวัดแต่ก่อนหลายแห่ง ได้ถูกแทนที่ให้เรียกเป็นนครระดับจังหวัดแทน แต่ในพื้นที่นั้นก็ยังคงประกอบไปด้วยเมือง เมืองขนาดเล็ก และพื้นที่ชนบทอยู่ เพื่อลดความสบสนของนครระดับจังหวัดกับพื้นที่เขตเมืองจริง ๆ ในประเทศจีน จะใช้คำว่า 市区 shìqū (ฉีชู) เพื่อหมายถึง "พื้นที่เขตเมือง"นครระดับจังหวัดแห่งแรกก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน ค.ศ. 1983 หลังจากนั้นกว่าสองทศวรรษ นครระดับจังหวัดก็ได้ก่อตั้งขึ้นแทนที่
จังหวัดเป็นจำนวนมาก และยังคงเป็นเช่นนี้เรื่อยไปเกือบทุกมณฑลจะมีนครระดับจังหวัดเป็นเขตปกครองย่อยแทนจังหวัดทั้งมณฑล หรือเกือบทั้งมณฑล ในบรรดา 22 มณฑล และ 5 เขตปกครองตนเองของสาธารณรัฐประชาชนจีน มีเพียง 9 มณฑล (อันได้แก่
มณฑลยูนนาน มณฑลกุ้ยโจว มณฑลชิงไห่ มณฑลเฮย์หลงเจียง มณฑลเสฉวน มณฑลกานซู่ มณฑลจี๋หลิน มณฑลหูเป่ย์ และ
มณฑลหูหนาน) และ 3 เขตปกครองตนเอง (อันได้แก่
เขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์ เขตปกครองตนเองทิเบต และ
เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน) เท่านั้นที่มี
เขตการปกครองระดับที่สองที่ไม่ใช่นครระดับจังหวัดจำนวนไม่กี่แห่งเกณฑ์ในการแต่งตั้ง
จังหวัดให้เป็นนครระดับจังหวัด มีดังต่อไปนี้มีนครระดับจังหวัด 15 แห่งที่ได้รับอนุญาตให้อยู่ในสถานะ
นครกึ่งมณฑล ซึ่งจะได้รับสิทธิ์ในการปกครองตนเองมากขึ้น เมือง
ฉือเจียจวงและ
เจิ้งโจวเป็นนครระดับจังหวัดที่ใหญ่ที่สุดที่มีประชากรเข้าใกล้หรือเกินกว่าเมืองกึ่งมณฑลบางแห่ง