นามูเมียวโฮเร็งเงเกียว หรือ นัมเมียวโฮเร็งเงเกียว (ญี่ปุ่น: 南無妙法蓮華経 ทับศัพท์: Namu Myōhō Renge Kyō, Nam Myōhō Renge Kyō)[1] เป็นมนต์ที่ใช้สวดเป็นบทหลักในศาสนาพุทธนิกายนิชิเร็ง มีความหมายว่า "ขอนอบน้อมแด่สัทธรรมปุณฑรีกสูตร"[2][3] มนต์นี้ถูกอ้างอิงถึงในชื่อไดโมกุ (題目)[4] หรือเรียกอย่างยกย่องว่าโอไดโมกุ (お題目) ซึ่งได้มีการเผยแพร่ครั้งแรกโดยพระนิจิเร็ง พระภิกษุในศาสนาพุทธชาวญี่ปุ่น เมื่อวันที่ 28 เดือนสี่ทางจันทรคติญี่ปุ่น ค.ศ. 1253 ณ วัดเซโชจิ (หรือที่เรียกกันว่าคิโยซูมิเดระ) ใกล้เมืองโคมินาโตะ ซึ่งปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของเมืองคาโมงาวะ จังหวัดชิบะ ประเทศญี่ปุ่น[5][6] พิธีสวดไดโมกุนั้นเรียกว่า "โชได" (唱題) มีจุดมุ่งหมายเพื่อการตรัสรู้เข้าถึงพุทธภาวะได้โดยสมบูรณ์ในภพปัจจุบัน