นอกจากหน้าที่ทางการผสมพันธุ์แล้วงานวิจัยบางงานอ้างว่า น้ำอสุจิมีผลดีอื่น ๆ ต่อสุขภาพอีกด้วย คือ

• ยาต้านความซึมเศร้า - งานวิจัยหนึ่งพบว่า การดูดซึมน้ำอสุจิทางช่องคลอดสามารถมีฤทธิ์เป็นยาต้านความซึมเศร้า งานวิจัยนี้เปรียบเทียบหญิงสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งร่วมเพศโดยใช้ถุงยางอนามัยและอีกกลุ่มหนึ่งไม่ใช้[30][31][32]
• การป้องกันมะเร็ง - งานวิจัยหลายงานบอกเป็นนัยว่า พลาสมาของน้ำอสุจิอาจลดระดับมะเร็งเต้านม "ไม่ต่ำกว่า 50%"[33][34] โดยมีสันนิษฐานว่า มีเหตุจากองค์ประกอบคือไกลโคโปรตีนและธาตุซีลีเนียม โดยมีการตายของเซลล์มะเร็งที่เริ่มโดยโปรตีน TGF-Beta ดังนั้น จึงมีตำนานพื้นบ้านที่กล่าวตลกถึงผลงานวิจัยเหล่านี้ว่า การให้ออรัลเซ็กซ์อย่างน้อยอาทิตย์ละสามครั้งสามารถลดอัตราความเสี่ยงต่อมะเร็งเต้านม[35]
• การป้องกันโรคพิษแห่งครรภ์ระยะก่อนชัก (หรือความดันโลหิตสูงร่วมกับมีโปรตีนในปัสสาวะซ้อนทับ) - มีสันนิษฐานว่า มีสารบางอย่างในน้ำอสุจิที่ปรับระบบภูมิคุ้มกันมารดา ให้สามารถรับโปรตีนแปลกปลอมที่พบทั้งในน้ำอสุจิทั้งในทารกและรก จึงรักษาความดันเลือดให้อยู่ในระดับต่ำและดังนั้นจึงลดอัตราเสี่ยงต่อโรคพิษแห่งครรภ์ระยะก่อนชัก งานวิจัยหนึ่งพบว่า การให้ออรัลเซ็กซ์และการกลืนน้ำอสุจิ อาจช่วยทำให้การตั้งครรภ์ปลอดภัยยิ่งขึ้น เพราะว่า เธอจะได้รับแอนติเจน[25] จากคู่ครอง[36]
• การมีอารมณ์เพศที่สูงขึ้น - มีสมมุติฐานหนึ่งว่า การดูดซึมฮอร์โมนเพศชายในน้ำอสุจิผ่านผนังช่องคลอดในขณะมีเพศสัมพันธ์ (หรือผ่านการกลืนน้ำอสุจิ) อาจทำให้ผู้หญิงมีอารมณ์เพศสูงขึ้น

แต่มีงานวิจัยอื่นที่แสดงผลเสีย

• ทำมะเร็งให้แย่ลง - พลาสมาของน้ำอสุจิมีโพรสตาแกลนดินซึ่งอาจจะเป็นตัวเร่งโรคมะเร็งปากมดลูกที่มีอยู่แล้ว[37]

การเป็นสื่อของโรค

น้ำอสุจิเป็นสื่อของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์มากมายหลายอย่างรวมทั้งเอชไอวี ซึ่งเป็นเชื้อไวรัสที่ทำให้เกิดโรคเอดส์

มีงานวิจัยอื่นที่แสดงว่ามีการสร้างแอนติบอดีที่ไม่เคยมีมาก่อนเพื่อตอบสนองต่อน้ำอสุจิและแอนติบอดีเหล่านี้จะระบุเซลล์เม็ดเลือดขาวแบบ T ที่มีอยู่ในร่างกายว่าเป็นสิ่งแปลกปลอมดังนั้นเซลล์ T ก็จะถูกทำลายโดยเซลล์เม็ดเลือดขาวอีกแบบหนึ่งคือแบบ B[38]

น้ำอสุจิมีโปรตีนหลายชนิดที่มีฤทธิ์ฆ่าเชื้อโรค เชื้อรา และเชื้อไวรัสแต่กลับไม่มีผลต่อเชื้อโกโนเรียซึ่งเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่สามัญ

เลือดในน้ำอสุจิ (hematospermia)

เลือดในน้ำอสุจิหรือภาวะ hematospermia อาจจะมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า (คือต้องดูด้วยกล้องจุลทรรศน์)หรืออาจจะมองเห็นได้ซึ่งอาจเกิดขึ้นเพราะการอักเสบ การติดเชื้อ การอุดตันหรือความบาดเจ็บในระบบอวัยวะสืบพันธุ์หรือมีปัญหาในท่อปัสสาวะ อัณฑะ หลอดเก็บตัวอสุจิ หรือต่อมลูกหมากเป็นภาวะที่หายเองโดยไม่ต้องทำอะไร หรือสามารถบำบัดได้โดยยาปฏิชีวนะแต่ถ้าไม่หายเอง อาจจะต้องตรวจโดยการวิเคราะห์น้ำอสุจิ หรือทำการตรวจอวัยวะเพศและทางเดินปัสสาวะ เพื่อหาสาเหตุ

ภูมิแพ้ต่อน้ำอสุจิ

ในกรณีที่มีน้อย บางคนอาจจะแพ้น้ำอสุจิ (ที่เรียกว่า human seminal plasma hypersensitivity)[39] อาการอาจจะจำกัดเป็นที่ ๆ หรืออาจเกิดขึ้นทั้งตัวอาการอาจเกิดขึ้นที่ช่องคลอดเช่นคัน แดงผิดปกติ บวม หรือเกิดการพองภายใน 30 นาทีที่กระทบสัมผัสหรืออาจจะเกิดอาการคันทั้งตัว ลมพิษ และแม้แต่การหายใจลำบาก

วิธีพิสูจน์ก็คือให้ใช้ถุงยางอนามัยขณะมีเพศสัมพันธ์ถ้าอาการลดลง แสดงว่าอาจจะแพ้น้ำอสุจิกรณีที่มีอาการเบา สามารถบำบัดให้หายได้โดยให้ถูกกับน้ำอสุจิซ้ำ ๆ กัน[40] แต่ถ้ามีอาการรุนแรง ควรจะปรึกษาหมอโดยเฉพาะถ้ากำลังพยายามเพื่อตั้งครรภ์ ซึ่งอาจจะทำได้โดยใช้วิธีผสมเทียม

นักวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยยูเทรกต์ในเมืองยูเทรกต์ ประเทศเนเธอร์แลนด์ กำลังทำการศึกษาเกี่ยวกับภาวะอย่างหนึ่งที่ชายบางคน "เกิดอาการคล้ายหวัดเช่น ตัวร้อน น้ำมูกไหลล้าจัด และคันตาทันทีหลังจากหลั่งน้ำอสุจิและอาการสามารถดำเนินต่อไปเป็นอาทิตย์"[41] ภาวะนี้เรียกว่า Postorgasmic illness syndrome (แปลว่ากลุ่มอาการเจ็บป่วยหลังการถึงจุดสุดยอด)นักวิจัยพบว่า เกิดจากการแพ้น้ำอสุจิของตนเองและสามารถรักษาได้โดยวิธีที่ใช้รักษาภูมิแพ้ (allergen immunotherapy)[41]

มุมมองทางจิตใจ

งานวิจัยเร็ว ๆ นี้งานหนึ่งบอกเป็นนัยว่า น้ำอสุจิมีฤทธิ์เป็นยาต้านความซึมเศร้าสำหรับผู้หญิงคือ หญิงที่ได้รับน้ำอสุจิผ่านช่องคลอดมีโอกาสเสี่ยงต่อภาวะซึมเศร้าที่น้อยกว่าสันนิษฐานกันว่า ผลทางใจอย่างนี้เป็นเพราะองค์ประกอบซับซ้อนทางเคมีของน้ำอสุจิรวมทั้งฮอร์โมนที่เปลี่ยนอารมณ์ความรู้สึก(เช่นฮอร์โมนเพศชาย, oestrogen, ฮอร์โมนที่ทำให้เกิดขน, luteinizing hormone, prolactin, และโพรสตาแกลนดินหลายประเภท)คือ ในงานสำรวจทางวิทยาศาสตร์ในนักศึกษามหาวิทยาลัยหญิง 293 คน พบว่า ผู้ที่มีเพศสัมพันธ์โดยไม่ได้ใช้ถุงยางอนามัยมีโอกาสมากขึ้นที่จะเป็นผู้เริ่มเพศสัมพันธ์ และหาคู่ขาใหม่เมื่อแยกจากคนเดิม ซึ่งบอกเป็นนัยว่า เกิดภาวะพึ่งพิงองค์ประกอบเคมี (chemical dependency) ของน้ำอสุจิแต่ว่า ผลของน้ำอสุจิต่อคู่ขาที่เป็นชายยังไม่ปรากฏ[31][42][43]