ประเทศปากีสถาน (เบงกอล: পাকিস্তান অধিরাজ্য อูรดู: مملکتِ پاکستان) ระหว่างปี ค.ศ. 1947–1956 หรือเรียกอย่างเข้าใจว่า ประเทศปากีสถานในเครือจักรภพ (อังกฤษ: Dominion of Pakistan) เป็นประเทศในเครือจักรภพในทวีปเอเชียใต้ จัดตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1947 เมื่อรัฐสภาอังกฤษได้ตราพระราชบัญญัติอิสรภาพของอินเดีย ค.ศ. 1947 ขึ้น ซึ่งตามพระราชบัญญัติดังกล่าวได้แบ่งจักรวรรดิอินเดียออกเป็นสองประเทศเอกราชคือ อินเดีย และ ปากีสถาน โดยทั้งสองประเทศต่างมีเอกราชเป็นของตนเองโดยยอมรับกษัตริย์อังกฤษเป็นพระเจ้าแผ่นดินประเทศปากีสถานในเครือจักรภพกินพื้นที่ในส่วนที่เป็นประเทศปากีสถานและประเทศบังกลาเทศในปัจจุบัน โดยส่วนที่เป็นประเทศปากีสถานในปัจจุบันนั้นเรียกว่า ปากีสถานตะวันตก และส่วนที่เป็นประเทศบังกลาเทศในปัจจุบันนั้นเรียกว่า เบงกอลตะวันออก สาเหตุที่อังกฤษแยกปากีสถานออกมาจากอินเดียก็เพื่อต้องการให้ปากีสถานและบังกลาเทศเป็นรัฐที่อยู่ของชาวมุสลิมในอดีตบริติชราชจากผลของทฤษฎีสองชาติประเทศปากีสถานในเครือจักรภพสิ้นสุดลงในวันที่ 23 มีนาคม ค.ศ. 1956 เมื่อได้มีการสถาปนารัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐปากีสถานขึ้นโดยมีประธานาธิบดีเป็นประมุขแห่งรัฐ และถือเป็นชาติสมาชิกในเครือจักรภพแห่งประชาชาติ