ปีนัง
| • จีน | 槟城 (จีนตัวย่อ) 檳城 (จีนตัวเต็ม) |
|---|---|
| เว็บไซต์ | www.penang.gov.my |
| อาณานิคมในพระองค์ในฐานะส่วนหนึ่งของนิคมช่องแคบ | 1 เมษายน ค.ศ. 1867 – 1 เมษายน ค.ศ. 1946 |
| • ทมิฬ | பினாங்கு |
| • มลายู | Pulau Pinang (รูมี) ڤولاو ڤينڠ (ยาวี) |
| รับเอกราชเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธรัฐมาลายา | 31 สิงหาคม ค.ศ. 1957 |
| รหัสไอเอสโอ 3166 | MY-07 |
| รหัสโทรศัพท์ | +6-04-2, +6-04-6, +6-04-8 (เกาะปีนัง) +6-04-3, +6-04-5 (เซอเบอรังเปอไร) |
| ทะเบียนพาหนะ | P |
| ก่อตั้งโดยบริษัทอินเดียตะวันออกของอังกฤษ | 11 สิงหาคม ค.ศ. 1786 |
| • ผู้ว่าราชการรัฐ | อับดุล ระฮ์มัน อับบัซ |
| เข้าร่วมสหพันธรัฐมาลายา | 31 มกราคม ค.ศ. 1948 |
| • ทั้งหมด | 1,766,800 คน |
| ญี่ปุ่นยึดครอง | 19 ธันวาคม ค.ศ. 1941 – 3 กันยายน ค.ศ. 1945 |
| • เอชดีไอ (2017) | 0.827 (สูงมาก) (อันดับที่ 2)[3] |
| • ความหนาแน่น | 1,684 คน/ตร.กม. (4,360 คน/ตร.ไมล์) |
| เขตเวลา | เวลามาตรฐานมาเลเซีย (UTC+8) |
| รหัสไปรษณีย์ | 10xxx ถึง 11xxx (เกาะปีนัง) 12xxx ถึง 14xxx (เซอเบอรังเปอไร) |
| • มุขมนตรี | เฉา กวนโหย่ว (แนวร่วมแห่งความหวัง) |
| • ประเภท | ระบบรัฐสภา |
| เมืองหลวง | จอร์จทาวน์ |
