ผลกระทบฮอลล์ (อังกฤษ: Hall effect) เป็นการผลิตแรงดันไฟฟ้า (แรงดันฮอลล์) ให้ตกคร่อมจากด้านหนึ่งของแผ่นตัวนำไฟฟ้าไปอีกด้านหนึ่ง แรงดันนี้จะเกิดขึ้นเมื่อสนามแม่เหล็กถูกใส่ตั้งฉากกับผิวหน้าของตัวนำและแรงดันกระแสตรงถูกป้อนให้กับตัวนำนั้น แรงแม่เหล็กจะบังคับให้กระแสไฟฟ้าจากแรงดันกระแสตรงให้ไหลไปตามขอบของตัวนำ มันถูกค้นพบโดยนายเอ็ดวิน ฮอลล์ในปี ค.ศ. 1879[1]ค่าสัมประสิทธิ์ฮอลล์จะถูกกำหนดให้เป็นอัตราส่วนของสนามไฟฟ้าที่ถูกเหนี่ยวนำขึ้นกับผลคูณของความหนาแน่นกระแสไฟฟ้ากับสนามแม่เหล็กที่ใส่เข้าไป มันเป็นลักษณะเฉพาะของวัสดุที่ทำตัวนำนั้นขึ้นมา เนื่องจากค่าของมันขึ้นอยู่กับชนิด, จำนวน, และคุณสมบัติของพาหะของประจุที่ประกอบกันขึ้นเป็นกระแสไฟฟ้า