ผู้นำสูงสุดแห่งอิหร่าน (เปอร์เซีย: ولی فقیه ایران‎, vali-e faghih-e iran,[2] แปลตามตัวอักษร ปราชญ์กฎหมายผู้พิทักษ์อิหร่าน หรือ رهبر انقلاب, rahbar-e enghelab,[3] แปลตามตัวอักษร ผู้นำการปฏิวัติ) เป็นประมุขแห่งรัฐและผู้นำสูงสุดทางการเมืองและศาสนาของ สาธารณรัฐอิสลามอิหร่าน ตำแหน่งนี้ตั้งขึ้นโดยรัฐธรรมนูญของอิหร่านภายใต้หลักการของ Guardianship of the Islamic Jurists[4] คำว่า ผู้นำ "สูงสุด" (Persian: ولی فقیه, vali-e faghih) เป็นการแสดงความนับถือ แต่ไม่ใช่ถ้อยคำจากรัฐธรรมนูญ ซึ่งเรียกว่า ผู้นำ เท่านั้น (rahbar)ตำแหน่งผู้นำนี้มีอำนาจสูงกว่าประธานาธิบดีอิหร่านและมีอำนาจแต่งตั้งผู้นำองค์กรที่สำคัญต่างๆ ของประเทศ ทั้งทางทหาร พลเรือน และตุลาการ[5] แต่เดิมนั้นรัฐธรรมนูญระบุไว้ว่าผู้นำสูงสุดต้องเป็น Marja'-e taqlid ตำแหน่งสูงสุดทางกฎหมายศาสนาของ Usuli Twelver Shia Islam แต่ในประชามติแก้ไขรัฐธรรมนูญเมื่อ ค.ศ. 1989 ได้มีการแก้ไขให้ผู้นำสูงสุดไม่จำเป็นต้องมาจากผู้ดำรงตำแหน่งดังกล่าวอีกต่อไป[6][7]ในประวัติศาสตร์มีผู้ดำรงตำแหน่งนี้เพียงสองคนเท่านั้น คือ รูฮุลลอฮ์ โคมัยนี ซึ่งดำรงตำแหน่งตั้งแต่ ค.ศ. 1979 จนถึงแก่กรรมในตำแหน่งเมื่อ ค.ศ. 1989 และ อะลี คอเมเนอี ซึ่งดำรงตำแหน่งต่อมาถึงปัจจุบันผู้นำสูงสุดมาจากการเลือกตั้งของ Assembly of Experts