หมอกควันในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นปัญหามลพิษทางอากาศขนาดใหญ่ซึ่งเกิดเป็นประจำ ก่อให้เกิดผลเสียต่อสุขภาพและเศรษฐกิจของประเทศบรูไนดารุสซาลาม อินโดนีเซีย มาเลเซีย สิงคโปร์ ฟิลิปปินส์และไทย ซึ่งสองประเทศหลังมีขอบเขตปัญหาน้อยกว่าสี่ประเทศข้างต้น[1][2] ปัญหาดังกล่าวปะทุขึ้นทุกฤดูแล้งโดยมีความรุนแรงมากน้อยต่างกัน[3] มีบันทึกหมอกควันข้ามแดนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มาตั้งแต่ปี 2515[4]หมอกควันดังกล่าวส่วนใหญ่เกิดจากไฟเกษตรกรรมมิชอบด้วยกฎหมายเนื่องจากการทำไร่เลื่อนลอย (slash-and-burn) ในขนาดอุตสาหกรรมในประเทศอินโดนีเซีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากจังหวัดสุมาตราใต้และรีเยาบนเกาะสุมาตรา และเกาะบอร์เนียวส่วนของอินโดนีเซีย[5][6][7] ที่ดินซึ่งถูกเผานั้นสามารถขายได้ในราคาสูงกว่าอย่างผิดกฎหมาย และมีการนำไปใช้สำหรับกิจกรรมอย่างการปลูกน้ำมันปาล์มและไม้ทำเยื่อกระดาษ (pulpwood) การเผามีราคาถูกกว่าและเร็วกว่าการตัดและการเก็บกวาดโดยใช้รถขุดหรือเครื่องจักรอื่น[5][8]