พระราชวังเซนต์เจมส์ (ภาษาอังกฤษ: St. James’s Palace) เป็นพระราชวังที่เก่าแก่ที่สุดพระราชวังหนึ่งในกรุงลอนดอนในสหราชอาณาจักร สร้างโดยสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8บนที่เดิมเป็นโรงพยาบาลคนโรคเรื้อนที่อุทิศให้แก่นักบุญเจมส์ ลูกของอัลเฟียส[1] ซึ่งเป็นชื่อที่พระราชวังและอุทยานตั้งตาม โรงพยาบาลถูกยุบเลิกเมื่อปี ค.ศ. 1532.[2] พระราชวังใหม่มีความสำคัญเป็นลำดับสองรองจากพระราชวังไวท์ฮอลในความสนพระทัยของพระเจ้าเฮนรีที่ 8 ตัววังสร้างด้วยอิฐแดงเป็นสถาปัตยกรรมแบบทิวดอร์รอบลานสี่ลาน Gatehouse ทางด้านเหนือยังคงอยู่พร้อมด้วยหอแปดเหลื่ยม เมื่อพระราชวังไวท์ฮอลถูกทำลายจากไฟไหม้ พระราชวังเซนต์เจมส์กลายเป็นที่ประทับทางการของราชวงศ์อังกฤษตั้งแต่ปี ค.ศ. 1698 และใช้เป็นที่ทรงว่าราชการของพระมหากษัตริย์มาจนถึงทุกวันนี้สมเด็จพระราชินีนาถแมรี สิ้นพระชนม์ในพระราชวัง หัวใจและเครื่องในของพระองค์ถูกฝังไว้ภายในโบสถ์หลวงภายในพระราชวัง สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 1 บรรทมที่นี่คืนหนึ่งระหว่างที่ทรงรอกองทัพเรือสเปนที่ล่องขึ้นมาทางช่องแคบอังกฤษ สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 บรรทมที่พระราชวังเซนต์เจมส์คืนก่อนที่จะทรงถูกสำเร็จโทษในปี ค.ศ. 1649 โอลิเวอร์ ครอมเวลล์เปลื่ยนพระราชวังเป็นค่ายทหารระหว่างสมัยสาธารณรัฐอังกฤษ สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 พระราชโอรสของพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 เปลี่ยนกลับคืนมาเป็นพระราชวังและทรงวางผังอุทยานเซนต์เจมส์