พระเจ้าจันทรคุปต์ที่ 2 (อักษรโรมัน: Chandragupta II, สันสกฤต: चन्द्रगुप्त विक्रमादित्य) เป็นพระมหาจักรพรรดิพระองค์ที่ 4แห่งจักรวรรดิคุปตะ ผู้ครองกรุงปาตลีบุตร กรุงอุชเชนี และอนุทวีปอินเดียในราวปี พ.ศ. 919-960 รวมระยะเวลา 41 ปี ทรงขึ้นครองราชย์ต่อจากพระเจ้าสมุทรคุปต์ ผู้เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าจันทรคุปต์ที่ 1 ผู้เป็นปฐมกษัตริย์ผู้ก่อตั้งราชวงศ์คุปตะ พระจักรพรรดิพระองค์นี้ส่วนใหญ่จะรู้จักในนาม "พระเจ้าวิกรมาทิตย์" หรือ "พระเจ้าจันทรคุปตวิกรมาทิตย์" พระนาม "วิกรมาทิตย์" เป็นพระสมัญญานามที่เรียกขานกษัตริย์หลายพระองค์ มิใช่แต่พระเจ้าจันทรคุปต์ที่ 2 เท่านั้น อย่างไรก็ตามพระนามนี้เป็นที่รู้จักกันดีเนื่องจากวรรณกรรมภาษาสันสกฤตอันโด่งดังเรื่องนิทานเวตาลได้ใช้พระนามนี้เป็นตัวละครหลักในเรื่องพระเจ้าจันทรคุปต์ที่ 2 เป็นพระราชาที่ยิ่งใหญ่พระองค์หนึ่งในราชวงศ์คุปตะ เพราะพระองค์สามารถเอาชนะชาวสากะและสามารถรวบรวมดินแดนทางตะวันออกและทางเหนือไว้ในอำนาจได้ โดยพระองค์ได้ทรงเปลี่ยนเมืองหลวงจากกรุงปาตลีบุตรไปยังเมืองอุชเชนี พระองค์ทรงสนับสนุนศิลปะและวิทยาการแขนงต่าง ๆ ทำให้อารยธรรมอินเดียในช่วงนี้มีความเจริญสูงสุด พระองค์ยังได้รับพระสมัญญานาม "มหาราช" อีกด้วย