พระเจ้ามีแกลที่ 1 แห่งโปรตุเกส (โปรตุเกส: Miguel I de Portugal; 26 ตุลาคม พ.ศ. 2345 ในลิสบอน - 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2409 ในชลูส์ คาร์ลส์โฮเฮ, บาวาเรีย) ทรงได้รับพระราชสมัญญาว่า "ผู้สมบูรณาญาสิทธิ์" (o Absolutista) หรือ "ผู้อนุรักษนิยม" (o Tradicionalista) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรโปรตุเกสระหว่างปีพ.ศ. 2371 ถึงพ.ศ. 2377 เป็นพระราชบุตรพระองค์ที่ 7 และพระราชโอรสพระองค์ที่ 3 ในพระเจ้าโจเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกสกับเจ้าหญิงคาร์ลอตา โจวควินาแห่งสเปนหลังจากที่ทรงลี้ภัยซึ่งมีผลมาจากทรงมีส่วนร่วมในปฏิบัติการกบฏเมษายน เจ้าชายมีแกลเสด็จกลับโปรตุเกสในฐานะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในพระราชนัดดาของพระองค์ สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 2 แห่งโปรตุเกสและเพื่อจะทรงมาเป็นพระราชสวามีของพระราชนัดดา ในฐานะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ เจ้าชายทรงอ้างสิทธิในราชบัลลังก์โปรตุเกสเนื่องจากตามที่เรียกว่ากฎหมายพื้นฐานแห่งราชอาณาจักรของพระเชษฐาของพระองค์ พระเจ้าเปดรูที่ 4 แห่งโปรตุเกส และนั่นจึงทำให้พระราชธิดาของพระเจ้าเปดรูต้องสูญเสียสิทธิในช่วงเวลาที่พระเจ้าเปดรูได้ทำสงครามกับโปรตุเกสและกลายเป็นพระประมุขในรัฐอธิปไตยต่างชาติ (จักรวรรดิบราซิล) เจ้าชายมีแกลทรงปราบดาภิเษกเป็น พระเจ้ามีแกลแห่งโปรตุเกส เหตุนี้จึงนำไปสู่สถานการณ์ทางการเมืองที่ยุ่งยาก โดยมีผู้คนจำนวนมากถูกสังหาร, จับกุม, ข่มเหง หรือถูกเนรเทศ และที่ซึ่งนำไปสู่จุดสูงสุดที่เรียกว่า สงครามเสรีนิยมโปรตุเกส ระหว่างกลุ่มเผด็จการสมบูรณาญาสิทธิราชย์กับกลุ่มรัฐธรรมนูญก้าวหน้า ในที่สุด พระเจ้ามีแกลทรงพ่ายแพ้และทรงถูกขับออกจากราชบัลลงก์และทรงดำรงพระชนม์ชีพอีก 32 ปีในการถูกเนรเทศ