เจ้าชาย หลุยส์-ชาร์ล แห่งฝรั่งเศส (ฝรั่งเศส: Louis-Charles de France) หรือที่กลุ่มกษัตริย์นิยมในฝรั่งเศสนับถือเป็น พระเจ้าหลุยส์ที่ 17 แห่งฝรั่งเศส (ฝรั่งเศส: Louis XVII de France) และพระเจ้าหลุยส์ที่ 4 แห่งนาวาร์ (ฝรั่งเศส: Louis IV de Navarre) ทรงเป็นกษัตริย์แห่งองค์ที่ 6 แห่งราชวงศ์บูร์บง ประสูติเมื่อวันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2328 ณ เมืองแวร์ซายส์ โดยเป็นพระราชโอรสองค์ที่ 2 ใน พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 แห่งฝรั่งเศส และพระนางมารี มารี อ็องตัวแน็ตแห่งออสเตรีย เมื่อแรกประสูตินั้น พระองค์มีพระอิสริยยศเป็นดยุคแห่งนอร์ม็องดี ต่อมาจึงได้ทรงดำรงพระยศเป็นโดแฟ็งแห่งเวียนนัวส์ (Dauphin de Viennois) ซึ่งเป็นตำแหน่งของรัชทายาทฝรั่งเศส และ "ปรินซ์รอแยลออฟฟรานซ์" (Prince Royal of France) ในปี พ.ศ. 2332 และ พ.ศ. 2334 ตามลำดับพระองค์ได้ทรงรับสืบทอดพระอิสริยยศ พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสและนาวาร์ เมื่อวันที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2336 หลังจากที่พระราชบิดาทรงถูกคณะปฏิวัติสำเร็จโทษด้วยการตัดพระเศียรในวันนั้น ซึ่งพระองค์เองก็ทรงถูกคณะปฏิวัติคุมขังตราบจนเสด็จสวรรคตในวันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2338 โดยที่ไม่มีโอกาสจะได้ขึ้นครองราชสมบัติเยี่ยงกษัตริย์พระองค์อื่นแต่อย่างใด สิริรวมพระชนมายุได้ 10 พรรษาโดยโรควัณโรค แต่หลักฐานก็ยังไม่แน่ชัดเพราะว่า บางคน เล่ากันว่าพระองค์ได้มีสหายคนสนิทได้ลักลอบพาตัวพระองค์ออกนอกประเทศและไม่เปิดเผยนามที่แท้จริงของพระองค์โดยสมัยนั้นมีถึง 30 คนที่ปลอมตนเองว่าเป็นพระองค์