พระเจ้าฮย็อนจง (현종 顯宗) เป็นกษัตริย์ลำดับที่ 18 แห่งราชวงศ์โชซ็อน ในรัชสมัยของพระองค์เป็นช่วงเวลาขัดแย้งระหว่างฝ่ายตะวันตกและฝ่ายใต้
ลี ยอน เป็นพระโอรสขององค์ชายพงนิม พระราชสมภพเมื่อ
พ.ศ. 2184 ที่เมือง
เสิ่นหยาง ขณะที่พระราชบิดาไปเป็นองค์ประกันแก่
ราชวงศ์ชิง ในพ.ศ. 2187 ราชวงศ์ชิงเข้ายึด
ปักกิ่ง องค์ชายลียอนและพระราชบิดาจึงย้ายไปที่ปักกิ่ง และถูกปล่อยตัวกลับพร้อมกับพระราชบิดาในปีเดียวกัน และพระราชบิดาได้เป็นวังเซจา (องค์ชายรัชทายาท) แทนที่พระปิตุลา
องค์ชายรัชทายาทโซฮย็อนที่สิ้นพระชนม์ไปในพ.ศ. 2188 ในพ.ศ. 2192 องค์ชายรัชทายาทพงนิมขึ้นครองราชย์เป็น
พระเจ้าฮโยจง องค์ชายลียอนได้รับแต่งตั้งเป็น
วังเซจาในพ.ศ. 2194 และเมื่อพระราชบิดาสวรรคตในพ.ศ 2202 วังเซจาจึงขึ้นครองราชย์ต่อเป็นพระเจ้าฮย็อนจง แต่ทันทีที่ขึ้นครองราชย์ พระเจ้าฮย็อนจงก็ทรงประสบปัญหาความขัดแย้งระหว่างฝ่ายตะวันตกและฝ่ายใต้ เรื่องที่ว่าพระอัยยิกาแจอี มเหสีของพระเจ้าอินโจ พระมารดาเลี้ยงของพระเจ้าฮโยจง จะต้องใส่อาภรณ์ไว้ทุกข์ให้พระเจ้าฮโยจงเป็นเวลานานเท่าไร เพราะตามหลักขงจื้อไม่ได้กำหนดไว้เรื่องการปฏิบัติระหว่างแม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยงที่สืบทอดสมบัติครองครัว ฝ่ายตะวันตก ภายใต้การนำของ
ซงชียอล เสนอว่าให้พระอัยยิกาแจอีสวมชุดไว้ทุกข์เป็นเวลาหนึ่งปี เพราะไม่ได้เป็นพระมารดาแท้ๆของพระเจ้าฮโยจง แต่ฝ่ายใต้นำโดยฮอจอกเสนอให้พระนางใส่ชุดไปสามปี พระเจ้าฮโยจงเป็นกษัตริย์พระเจ้าฮย็อนจงทรงต้องการสร้างความสมดุลอำนาจของทั้งสองฝ่าย จึงมีพระราชโองการให้พระอัยยิกาแจอีสวมชุดไว้ทุกข์เป็นเวลาหนึ่งปี แต่แต่งตั้งให้ฮอจอกเป็นอัครเสนาบดี เพื่อถ่วงดุลอำนาจ ในพ.ศ. 2217 พระพันปีอินซอน พระราชมารดาของพระเจ้าฮย็อนจง สวรรคต ก็เกิดคำถามขึ้นอีกว่าพระอัยยิกาแจอีไว้ทุกข์นานเท่าไร ทั้งสองฝ่ายขัดแย้งกันไปเรื่อย จนพระเจ้าฮย็อนจงสวรรคตในปีเดียวกัน