ฟลิปฟล็อป (อังกฤษ: flip-flop) หรือ แลตช์ (อังกฤษ: latch) เป็นวงจรอิเล็กทรอนิกส์ที่มี Output คงที่อยู่ 2 สถานะ คือ Q {\displaystyle Q} และ Q ¯ {\displaystyle {\overline {Q}}} ซึ่งมีค่า ทางลอจิกตรงข้ามกัน เช่น ถ้า Q {\displaystyle Q} = 1, Q ¯ {\displaystyle {\overline {Q}}} = 0 ฟลิปฟล็อปยังเป็นอุปกรณ์ทางลอจิกซึ่งมีหน่วยความจำขนาดหนึ่งบิต ซึ่งบางครั้งอาจเรียกว่า เป็นอุปกรณ์ที่เสถียรภาพแบบสองสถานะ นั่นคือ ฟลิปฟล็อป หนึ่งตัวสามารถใช้เก็บค่า 0 หรือ 1 ได้ ซึ่งฟลิปฟล็อปจะทำงานเมื่อสัญญาณนาฬิกามีการเปลี่ยนแปลงค่า สำหรับช่วงเวลาอื่นๆ ฟลิปฟล็อปจะคงค่าหรือจำค่าเดิมไว้ได้ ดังนั้น ฟลิปฟล็อป จึงเป็นส่วนประกอบพื้นฐานในการสร้างตัวนับ เรจิสเตอร์ และหน่วยความจำ เพื่อเก็บข้อมูลในรูปของเลขฐานสอง ซึ่งในปัจจุบันเราใช้ ฟลิปฟล็อป กันอย่างกว้างขวางในอุปกรณ์ดิจิตอล เหมือนเป็นชิ้นส่วนความจำ คุณลักษณะอีกอย่างหนึ่งของฟลิปฟล็อปที่แตกต่างกับ gate คือ สามารถรักษาหรือเปลี่ยนแปลงสถานะของเอาต์พุตได้โดยใช้สัญญาณอินพุตclock pulse เป็นวิธีการที่ทำให้ฟลิปฟล็อปแต่ละตัวสามารถเปลี่ยนสภาวะไปพร้อมๆ กันได้โดยต้องมีการให้สัญญาณการเปลี่ยนสถาวะ ซึ่งสัญญาณนี้เรียกว่า Clock pulse(CK)ส่วนนี้เองที่ทำให้ไม่ต้องใช้ฟลิปฟล็อปต่อร่วมกันหลายๆ อันฟลิปฟล็อป ประกอบด้วย 4 ประเภทคือ ดีฟลิปฟล็อป ทีฟลิปฟล็อป เจเคฟลิปฟล็อป และเอสอาร์ฟลิปฟล็อป