ฟังก์ชันกระจายจุด (point spread function, PSF) เป็นฟังก์ชันที่แสดงถึงการตอบสนองของระบบเชิงแสงต่อแหล่งกำเนิดแสงแบบจุด โดยทั่วไปแล้ว มักหมายถึงการตอบสนองต่อแรงกระตุ้นของระบบเชิงแสงในการถ่ายภาพ คำว่า PSF นั้นใช้ในบริบทที่หลากหลาย อาจใช้เรียกพื้นที่พร่ามัวในภาพที่ปรากฏในวัตถุที่ยังไม่ได้ปรับแก้ หรือในแง่ของการใช้งาน อาจหมายถึงลักษณะของโดเมนเชิงพื้นที่ของฟังก์ชันการถ่ายโอนแสง เป็นแนวคิดที่มีประโยชน์ในทัศนศาสตร์ฟูรีเย ดาราศาสตร์ กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน และเทคนิคการถ่ายภาพอื่น ๆ (อย่างกล้องจุลทรรศน์สามมิติ เช่น กล้องจุลทรรศน์เลเซอร์คอนโฟคอล กล้องจุลทรรศน์เรืองแสง ฯลฯ)ระดับความแพร่กระจาย (เบลอ) ของจุดนั้นถือเป็นตัววัดคุณภาพของระบบภาพ ในระบบการถ่ายภาพ เช่น กล้องจุลทรรศน์ฟลูออเรสเซนซ์ กล้องโทรทรรศน์ และกล้องจุลทรรศน์เชิงแสง กระบวนการสร้างภาพจะเป็นเชิงเส้นในแง่ของกำลัง และอธิบายโดยทฤษฎีระบบเชิงเส้น หากแสงสอดคล้องกัน ภาพที่ได้จะเป็นเส้นตรงใน สนามไฟฟ้าที่เป็นเชิงซ้อน ซึ่งหมายความว่าเมื่อถ่ายภาพวัตถุ A และ B สองชิ้นพร้อมกัน ผลลัพธ์ที่ได้จะเป็นผลรวมของวัตถุที่ถ่ายภาพแยกกัน กล่าวอีกนัยหนึ่ง เราสามารถพูดได้ว่าการถ่ายภาพของ A ไม่ได้รับผลกระทบจากการถ่ายภาพของ B และในทางกลับกันก็ด้วย ที่เป็นแบบนี้ก็เนื่องจากธรรมชาติของโฟตอนที่ไม่มีปฏิสัมพันธ์ (ผลรวมในที่นี้คือผลรวมของคลื่นแสง ในระนาบที่ไม่มีการสร้างภาพ คลื่นแสงสามารถแทรกแซงซึ่งกันและกันได้โดยการหักล้างกันหรือเสริมกันเอง)