ทำเนียบทีมชนะเลิศในแต่ละปี ของ ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรยุโรปและอเมริกาใต้

หมายเหตุ
การแข่งขันชนะในช่วงหลังต่อเวลาพิเศษ
การแข่งขันชนะในช่วงการดวลลูกโทษ
การแข่งขันแบบเพลย์ออฟที่ทีมถูกผูกคะแนน (1 ชนะ และ 1 แพ้แต่ละครั้ง)
#ยุโรป ตัวแทนแข่งขันแทนที่แชมป์ยุโรป
ปีประเทศชนะเลิศผลคะแนนรองชนะเลิศประเทศสนามเมืองอ้างอิง
1960 สเปนเรอัลมาดริด0–0เปญญาโรล อุรุกวัยเอสตาดิโอเซนเตนาริโอมอนเตวิเดโอ, อุรุกวัย[4]
5–1ซานเตียโก เบร์นาเบวมาดริด, สเปน
1961 อุรุกวัยเปญญาโรล0–1ไบฟีกา โปรตุเกสอิชตาดีอูดาลุชลิสบอน, โปรตุเกส[5]
5–0เอสตาดิโอเซนเตนาริโอมอนเตวิเดโอ, อุรุกวัย
‡2–1‡มอนเตวิเดโอ, อุรุกวัย
1962 บราซิลซังตุส3–2ไบฟีกา โปรตุเกสมารากานังรีโอเดจาเนโร, บราซิล[6]
5–2อิชตาดีอูดาลุชลิสบอน, โปรตุเกส
1963 บราซิลซังตุส2–4เอซี มิลาน อิตาลีซานซีโรมิลาน, อิตาลี[7]
4–2มารากานังรีโอเดจาเนโร, บราซิล
‡1–0‡
1964 อิตาลีอินเตอร์มิลาน0–1อินเดเปนดิเอนเต อาร์เจนตินาลาโดเบลบิเซราอาเบยาเนดา, อาร์เจนตินา[8]
2–0ซานซีโรมิลาน, อิตาลี
‡1–0
(หลังต่อเวลาพิเศษ)‡
ซานเตียโก เบร์นาเบวมาดริด, สเปน
1965 อิตาลีอินเตอร์มิลาน3–0อินเดเปนดิเอนเต อาร์เจนตินาซานซีโรมิลาน, อิตาลี[9]
0–0ลาโดเบลบิเซราอาเบยาเนดา, อาร์เจนตินา
1966 อุรุกวัยเปญญาโรล2–0เรอัลมาดริด สเปนเอสตาดิโอเซนเตนาริโอมอนเตวิเดโอ, อุรุกวัย[10]
2–0ซานเตียโก เบร์นาเบวมาดริด, สเปน
1967 อาร์เจนตินาราซินกลุบ0–1เซลติก สกอตแลนด์แฮมป์เดินพาร์กกลาสโกว์, สกอตแลนด์[11]
2–1เอลซิลินโดรอาเบยาเนดา, อาร์เจนตินา
‡1–0‡เอสตาดิโอเซนเตนาริโอมอนเตวิเดโอ, อุรุกวัย
1968 อาร์เจนตินาเอสตูเดียนเตส1–0แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด อังกฤษลาบอมโบเนราบัวโนสไอเรส, อาร์เจนตินา[12]
1–1โอลด์แทรฟฟอร์ดแมนเชสเตอร์, อังกฤษ
1969 อิตาลีเอซี มิลาน3–0เอสตูเดียนเตส อาร์เจนตินาซานซีโรมิลาน, อิตาลี[13]
1–2ลาบอมโบเนราบัวโนสไอเรส, อาร์เจนตินา
1970 เนเธอร์แลนด์ไฟเยอโนร์ด2–2เอสตูเดียนเตส อาร์เจนตินาลาบอมโบเนราบัวโนสไอเรส, อาร์เจนตินา[14]
1–0เดอเกยป์ร็อตเตอร์ดัม, เนเธอร์แลนด์
1971 อุรุกวัยนาซิโอนัล1–1ปานาซีไนโกส#1 กรีซกาไรสกากิสไพรีอัส, กรีซ[15]
2–1 กรีซเอสตาดิโอเซนเตนาริโอมอนเตวิเดโอ, อุรุกวัย
1972 เนเธอร์แลนด์อายักซ์1–1อินเดเปนดิเอนเต อาร์เจนตินาลาโดเบลบิเซราอาเบยาเนดา, อาร์เจนตินา[16]
3–0โอลิมปิก (อัมสเตอร์ดัม)อัมสเตอร์ดัม, เนเธอร์แลนด์
1973 อาร์เจนตินาอินเดเปนดิเอนเต1–0ยูเวนตุส#2 อิตาลีสตาดีโอโอลิมปีโกโรม, อิตาลี[17]
ไม่มีการแข่งขันนัดที่สอง อินเดเปนดิเอนเต เป็นทีมชนะเลิศ
1974 สเปนอัตเลติโกเดมาดริด#30–1อินเดเปนดิเอนเต อาร์เจนตินาลาโดเบลบิเซราอาเบยาเนดา, อาร์เจนตินา[18]
2–0บิเซนเต กัลเดรอนมาดริด, สเปน
1975 ไบเอิร์นมิวนิก และ อินเดเปนดิเอนเต ไม่มีวันเวลากำหนดการแข่งขันที่พบกันได้[19]
1976 เยอรมนีตะวันตกไบเอิร์นมิวนิก2–0กรูเซย์รู บราซิลโอลึมพีอาชตาดีอ็อนมิวนิก, เยอรมนีตะวันตก[20]
0–0มีเนย์เราเบโลโอรีซอนชี, บราซิล
1977 อาร์เจนตินาโบกายูนิออร์ส2–2โบรุสซีอาเมินเชินกลัทบัค#4 เยอรมนีตะวันตกลาบอมโบเนราบัวโนสไอเรส, อาร์เจนตินา[21]
3–0วิลท์พาร์คชตาดีอ็อนคาลส์รูเออ, เยอรมนีตะวันตก
1978 ลิเวอร์พูล และ โบกายูนิออร์ส ปฏิเสธที่จะแข่งขันกัน[19]
1979 ปารากวัยโอลิมเปีย1–0มัลเมอ เอฟเอฟ#5 สวีเดนมัลเมอมัลเมอ, สวีเดน[22]
2–1เดเฟนโซเรสเดลชาโกอาซุนซีออน, ปารากวัย
1980 อุรุกวัยนาซิโอนัล1–0นอตทิงแฮมฟอเรสต์ อังกฤษโอลิมปิก (โตเกียว)โตเกียว, ญี่ปุ่น[23]
1981 บราซิลฟลาเม็งกู3–0ลิเวอร์พูล[24]
1982 อุรุกวัยเปญญาโรล2–0แอสตันวิลลา[25]
1983 บราซิลอาแลเกร็งซี2–1
(หลังต่อเวลาพิเศษ)
ฮัมบวร์ค เยอรมนีตะวันตก[26]
1984 อาร์เจนตินาอินเดเปนดิเอนเต1–0ลิเวอร์พูล อังกฤษ[27]
1985 อิตาลียูเวนตุส2–2
(หลังต่อเวลาพิเศษ) 4–2
(ดวลลูกโทษ)
อาร์เฆนติโนสยูนิออร์ส อาร์เจนตินา[28]
1986 อาร์เจนตินาริเบร์เปลต1–0เรดสตาร์ เบลเกรด โรมาเนีย[29]
1987 โปรตุเกสโปร์ตู2–1
(หลังต่อเวลาพิเศษ)
เปญญาโรล อุรุกวัย[30]
1988 อุรุกวัยนาซิโอนัล2–2
(หลังต่อเวลาพิเศษ) 7–6
(ดวลลูกโทษ)
เปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟิน เนเธอร์แลนด์[31]
1989 อิตาลีเอซี มิลาน1–0
(หลังต่อเวลาพิเศษ)
อัตเลติโกนาซิโอนัล โคลอมเบีย[32]
1990 อิตาลี3–0โอลิมเปีย ปารากวัย[33]
1991 ยูโกสลาเวียเรดสตาร์ เบลเกรด3–0โกโล-โกโล ชิลี[34]
1992 บราซิลเซาเปาลู2–1บาร์เซโลนา สเปน[35]
1993 บราซิลเซาเปาลู3–2เอซี มิลาน#6 อิตาลี[36]
1994 อาร์เจนตินาเบเลซ ซาร์สฟิลด์2–0เอซี มิลาน[37]
1995 เนเธอร์แลนด์อายักซ์0–0
(หลังต่อเวลาพิเศษ) 4–3
(ดวลลูกโทษ)
อาแลเกร็งซี บราซิล[38]
1996 อิตาลียูเวนตุส1–0ริเบร์เปลต อาร์เจนตินา[39]
1997 เยอรมนีโบรุสซีอาดอร์ทมุนท์2–0กรูเซย์รู บราซิล[40]
1998 สเปนเรอัลมาดริด2–1วัชกู ดา กามา[41]
1999 อังกฤษแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด1–0ปัลเมย์รัส[42]
2000 อาร์เจนตินาโบกายูนิออร์ส2–1เรอัลมาดริด สเปน[43]
2001 เยอรมนีไบเอิร์นมิวนิก1–0
(หลังต่อเวลาพิเศษ)
โบกายูนิออร์ส อาร์เจนตินา[44]
2002 สเปนเรอัลมาดริด2–0โอลิมเปีย ปารากวัยอินเตอร์เนชันแนลสเตเดียมโยโกฮามะ, ญี่ปุ่น[45]
2003 อาร์เจนตินาโบกายูนิออร์ส1–1
(หลังต่อเวลาพิเศษ) 3–1
(ดวลลูกโทษ)
เอซี มิลาน อิตาลี[46]
2004 โปรตุเกสโปร์ตู0–0
(หลังต่อเวลาพิเศษ) 8–7
(ดวลลูกโทษ)
ออนเซกัลดัส โคลอมเบีย[47]

ใกล้เคียง

ฟุตบอลทีมชาติไทย ฟุตบอลโลก ฟุตบอลทีมชาติเกาหลีใต้ ฟุตบอลทีมชาติอังกฤษ ฟุตบอล ฟุตบอลทีมชาติเยอรมนี ฟุตบอลทีมชาติอาร์เจนตินา ฟุตบอลทีมชาติบราซิล ฟุตบอลทีมชาติอิตาลี ฟุตบอลโลก 2026 รอบคัดเลือก โซนเอเชีย – รอบที่ 2

แหล่งที่มา

WikiPedia: ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรยุโรปและอเมริกาใต้ http://www.conmebol.com/books/Repasando%20la%20His... http://www.rsssf.com/tablesi/intconclub60.html http://www.rsssf.com/tablesi/intconclub61.html http://www.rsssf.com/tablesi/intconclub62.html http://www.rsssf.com/tablesi/intconclub63.html http://www.rsssf.com/tablesi/intconclub64.html http://www.rsssf.com/tablesi/intconclub65.html http://www.rsssf.com/tablesi/intconclub66.html http://www.rsssf.com/tablesi/intconclub67.html http://www.rsssf.com/tablesi/intconclub68.html