ภาวะหูไวเกิน

ภาวะหูไวเกิน[1](อังกฤษ: Hyperacusis)เป็นความผิดปกติทางการได้ยินที่สร้างความพิการ[2]โดยคนไข้จะไวเสียงที่ความถี่หนึ่ง ๆ เพิ่มขึ้นคือสามารถทนต่อเสียงที่ความถี่นั้น ๆ ได้น้อยลงคนไข้ที่มีอาการรุนแรงอาจมีปัญหาทนต่อเสียงในชีวิตประจำวันไม่ได้ คือเสียงบางอย่างอาจจะรู้สึกดังอย่างไม่น่าชอบใจ โดยที่คนอื่นก็ไม่ได้เป็นด้วย[3][4]ภาวะหูไวเกินมักจะเกิดร่วมกับอาการเสียงในหูโดยทั้งสองมีความชุกที่ประมาณ 10-15% และมีการเสียการได้ยินเป็นปัจจัยเสี่ยงหลักอย่างไรก็ดี ก็ยังมีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างกลไกของอาการทั้งสอง[2]

ใกล้เคียง

ภาวะหลงผิดคิดตนเขื่อง ภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ ภาวะหูไวเกิน ภาวะหัวใจวาย ภาวะหัวเล็กเกิน ภาวะหายใจเร็วชั่วคราวในทารกแรกเกิด ภาวะหลอดเลือดแข็ง ภาวะหูติดเชื้อรา ภาวะหน้าที่คล้ายกัน ภาวะหัวใจหยุด