ภาษาอิดอ

ภาษาอิดอ (Ido) เป็นภาษาประดิษฐ์ สร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นภาษาสากลในการช่วยสื่อสารระหว่างผู้คนเชื้อชาติต่าง ๆ โดยได้สร้างให้มีรูปแบบไวยากรณ์ที่ง่ายและเป็นไปตามกฎโดยไม่มีข้อยกเว้น ซึ่งแตกต่างจากภาษาอื่น ๆ และไม่ให้คล้ายกับภาษาธรรมชาติภาษาใดมากเกินไปเพื่อไม่ให้เกิดความได้เปรียบในการเรียนรู้ภาษาอิดอภาษาอิดอได้เริ่มมีการพัฒนาในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1900 ดัดแปลงมาจากภาษาเอสเปรันโต โดยมีการปรับปรุงข้อบกพร่องต่าง ๆ ของภาษาเอสเปรันโตให้ดีขึ้น และได้นำออกมาใช้งานใน พ.ศ. 2450 โดยองค์การภาษาช่วยสื่อสารนานาชาติ และได้รับการสนับสนุนจากผู้พูดภาษาเอสเปรันโตราว 20%[1]ภาษาอิดอใช้อักษรละติน 26 ตัวเช่นเดียวกับภาษาอังกฤษ ให้สังเกตว่าตัวอักษร q จะต้องตามหลังด้วยตัวอักษร u เสมอ

ภาษาอิดอ

สร้างโดย กลุ่มผู้ดัดแปลงภาษาเอสเปรันโต
การจัดตั้งและการใช้ องค์การภาษาช่วยสื่อสารนานาชาติ
ผู้วางระเบียบ Uniono por la Linguo Internaciona Ido
ออกเสียง idɔ
จุดประสงค์
ISO 639-1 io
ISO 639-3 ido
ISO 639-2 ido

แหล่งที่มา

WikiPedia: ภาษาอิดอ http://www.geocities.com/Athens/Forum/5037/Hist.ht... http://www.geocities.com/Athens/Forum/5037/PALih.h... http://www.europa.idolinguo.com/Francia/Idorenkont... http://www.europa.idolinguo.com/Germania/Idokonfer... http://www.europa.idolinguo.com/Germania/Idorenkon... http://www.europa.idolinguo.com/Polonia/krakow2002... http://www.europa.idolinguo.com/Ukrainia/Idorenkon... http://www.langmaker.com/outpost/ido.htm http://www.ido.li/Idorenkontro2007/ http://www.nefkom.net/frank.kasper/konf2001.htm