มุฮัมมัด[1][n 1] หรือ มุหัมมัด หรือ พระมะหะหมัด ( ฟัง (วิธีใช้·ข้อมูล) ; อาหรับ: محمد‎ แปลว่า ผู้ได้รับการสรรเสริญ; เดือนรอบีอุลเอาวัล คริสต์ทศวรรษ 570 - 8 มิถุนายน ค.ศ.632)[2] เป็นผู้นำทางศาสนา สังคม และการเมืองชาวอาหรับ และเป็นผู้ก่อตั้งศาสนาอิสลาม[3] รายงานจากหลักคำสอนของศาสนาอิสลาม ท่านเป็นศาสดาที่ถูกส่งมาเพื่อสั่งสอนและยืนยันความเป็นเอกภาพที่ถูกสอนมาตั้งแต่อาดัม, อิบรอฮีม, มูซา, อีซา และศาสดาท่านอื่น[3][4][5][6] มุฮัมมัดเป็นนบีคนสุดท้ายของอัลลอฮ์ในอิสลาม และทำให้ประชาชนในคาบสมุทรอาหรับรวมตัวกันเป็นหนึ่ง ท่านมีชื่อเรียกอีกหลายนาม ได้แก่ ศาสนทูตของอัลลอฮ์, ศาสดามุฮัมมัด, ศาสดาคนสุดท้ายของศาสนาอิสลาม เป็นต้น และมีการสะกดชื่อท่านในแบบต่าง ๆ เช่น โมฮาเหม็ด, มะฮะหมัด, มูฮาหมัด เป็นต้น