สิ้นสุดราชวงศ์ฮั่น (อักษรจีน: 東漢末年) ยุคหนึ่งใน ประวัติศาสตร์จีน ที่ดำเนินไประหว่าง ค.ศ. 189 ถึง 220 ซึ่งต้องพบกับความสับสนวุ่นวายช่วงรัชสมัยของจักรพรรดิองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์ฮั่น จักรพรรดิฮั่นเซี่ยน หรือ พระเจ้าเหี้ยนเต้ ระหว่างยุคนี้อาณาจักรต้องเผชิญกับความวุ่นวายโดย กบฏโพกผ้าเหลือง (184—205) รวมถึงจักรวรรดิถูกทำลายโดยขุนศึก ตงจั่ว หรือ ตั๋งโต๊ะ ระหว่างนั้นเหล่าขุนศึก ชนชั้นสูง และขุนนางท้องถิ่นของราชสำนักได้ตั้งตัวเป็นอิสระซึ่งหนึ่งในนั้นรวมถึง เฉาเชา หรือ โจโฉ ที่มีปณิธานในการรวมแผ่นดินเป็นหนึ่งเดียวภายใต้การปกครองของ พระเจ้าเหี้ยนเต้ แต่อำนาจการปกครองในราชสำนักทั้งหมดกลับอยู่ที่โจโฉเสียเองโจโฉเกือบจะรวมแผ่นดินได้ทั้งหมดถ้าไม่เกิดเหตุการณ์ ศึกผาแดง เมื่อ ค.ศ. 208 เสียก่อนซึ่งกองทัพโจโฉได้พ่ายแพ้ต่อกองทัพพันธมิตรของ ซุนกวน และ เล่าปี่ แต่ท้ายที่สุดราชวงศ์ฮั่นก็ล่มสลายลงเมื่อ ค.ศ. 220 ภายหลังการอสัญกรรมของโจโฉโดยบุตรชายและผู้สืบทอด โจผี ได้บีบบังคับให้พระเจ้าเหี้ยนเต้สละราชบัลลังก์ให้กับตนโจผีจึงกลายเป็นจักรพรรดิของรัฐใหม่ วุยก๊ก ปีต่อมาเล่าปี่ตอบสนองการล้มล้างราชวงศ์ฮั่นด้วยการสถาปนาตนเองเป็นจักรพรรดิแห่ง จ๊กก๊ก และใน ค.ศ. 229 ซุนกวนได้ตามรอยทั้ง 2 ก๊กโดยการสถาปนาตนเองเป็นจักรพรรดิแห่ง ง่อก๊กซึ่งช่วงเวลาที่พระเจ้าเหี้ยนเต้สละราชบัลลังก์ใน ค.ศ. 220 จนถึงการรวมแผ่นดินจีนอีกครั้งภายใต้ ราชวงศ์จิ้น ใน ค.ศ. 265 เป็นที่รู้จักในชื่อ ยุคสามก๊ก ในประวัติศาสตร์จีน