ยูโรโซน หรือเรียกอย่างเป็นทางการว่า พื้นที่ยูโร[1] เป็นสหภาพเศรษฐกิจและการเงิน ประกอบด้วยรัฐสมาชิกสหภาพยุโรป 19 รัฐ (ณ วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2558) ซึ่งใช้เงินสกุลยูโรเป็นสกุลเงินร่วม และเป็นเงินสกุลเดียวที่ชำระหนี้ได้ตามกฎหมาย ยูโรโซนปัจจุบันประกอบด้วยออสเตรีย เบลเยียม ไซปรัส เอสโตเนีย ฟินแลนด์ ฝรั่งเศส เยอรมนี กรีซ ไอร์แลนด์ อิตาลี ลิทัวเนีย ลักเซมเบิร์ก ลัตเวีย มอลตา เนเธอร์แลนด์ โปรตุเกส สโลวาเกีย สโลวีเนีย และสเปน รัฐสหภาพยุโรปอื่นส่วนใหญ่ถูกผูกมัดให้เข้าร่วมเมื่อรัฐนั้นผ่านเกณฑ์การเข้าร่วม ไม่มีรัฐใดออกจากกลุ่มและไม่มีข้อกำหนดในการออกหรือขับสมาชิกออกนโยบายการเงินของโซนเป็นความรับผิดชอบของธนาคารกลางยุโรป ซึ่งควบคุมโดยประธานและคณะกรรมการหัวหน้าธนาคารกลางแห่งชาติ งานหลักของธนาคารกลางยุโรปคือ รักษาเงินเฟ้อให้อยู่ภายใต้การควบคุมแม้ไม่มีการเป็นผู้แทนร่วม วิธีการปกครองหรือนโยบายการคลังของสหภาพการเงิน มีการร่วมมือเกิดขึ้นบ้างผ่านกลุ่มยูโร ซึ่งดำเนินการตัดสินใจทางการเมืองเกี่ยวข้องกับยูโรโซนและสกุลเงินยูโร กลุ่มยูโรประกอบด้วยรัฐมนตรีคลังของรัฐสมาชิกยูโรโซน อย่างไรก็ดี ในสถานการณ์ฉุกเฉิน ผู้นำแห่งชาติอาจตั้งกลุ่มยูโรได้เช่นกัน นับแต่วิกฤตการณ์การเงินปลายปี พ.ศ. 2543 ยูโรโซนได้ตั้งและใช้ข้อกำหนดสำหรับการให้เงินกู้ยืมฉุกเฉินแก่รัฐสมาชิกโดยแลกกับการตรากฎหมายปฏิรูปเศรษฐกิจ ยูโรโซนยังบัญญัติการบูรณาการการคลังบ้าง ตัวอย่างเช่น ในการกลั่นกรองงบประมาณแห่งชาติของประเทศอื่น ปัญหานี้เกี่ยวกับการเมืองอย่างสูงและในสภาพการไหลจนถึง พ.ศ. 2554 ในแง่ของข้อกำหนดเพิ่มเติมจะมีการตกลงสำหรับการปฏิรูปยูโรโซนในโอกาสที่ยูโรโซนขยายไปครอบคลุมสมาชิกที่ไม่ได้อยู่ในสหภาพยุโรป แต่ใช้เงินยูโรเป็นสกุลเงินทางการ บางประเทศเหล่านี้ อย่างซานมารีโน ได้สรุปความตกลงอย่างเป็นทางการกับสหภาพยุโรปในการใช้สกุลเงินและผลิตเหรียญกษาปณ์ของตนเอง[2] ประเทศอื่น เช่น คอซอวอและมอนเตเนโกร รับเงินยูโรฝ่ายเดียว อย่างไรก็ดี ประเทศเหล่านี้มิได้นับรวมเป็นส่วนหนึ่งของยูโรโซนอย่างเป็นทางการ และไม่มีผู้แทนในธนาคารกลางยุโรปหรือกลุ่มยูโร