รถไฟใต้ดินอ่าวแมสซาชูเซตส์_สายสีเขียว
| ขบวนรถ | Kinki Sharyo Type 7 AnsaldoBreda Type 8 |
|---|---|
| รูปแบบ | รถไฟฟ้ารางเบา |
| Character | ใต้ดิน, เสมอระดับ, ยกระดับ |
| ระบบจ่ายไฟ | เหนือหัว |
| เจ้าของ | MBTA |
| จำนวนสถานี | 66 |
| ผู้โดยสารต่อวัน | 221,900 คน[1] |
| เส้นทาง |
|
| เปิดเมื่อ | ค.ศ. 1897 |
| Minimum radius | 10 m (32.808 ft)[3] |
| ที่ตั้ง | บอสตัน |
| รางกว้าง | 4 ft 8 1⁄2 in (1,435 mm) สแตนดาร์ดเกจ |
| ระยะทาง | 23 ไมล์ (37 กิโลเมตร)[2] |
| ปลายทาง | ฝั่งตะวันออก: สถานีเลชเมียร์ (E) สถานีนอร์ท (C) สถานีกอฟวึ่นเมนต์เซ็นเตอร์ (B, D) ฝั่งตะวันตก: สถานีวิทยาลัยบอสตัน (B) สถานีคลีฟแลนด์เซอร์เคิล (C) สถานีริเวอร์ไซด์ (D) สถานีเฮลท์สตรีท (E) |
| ผู้ดำเนินงาน | MBTA |
