รัฐประหาร 16 พฤษภาคม (เกาหลี: 5·16 군사정변; ฮันจา: 五一六軍事政變; อาร์อาร์: O ilryuk gunsa jeongbyeon) เป็นรัฐประหารที่ไม่มีการเสียเลือดเนื้อในประเทศเกาหลีใต้ เมื่อ พ.ศ. 2504 จัดระบบและนำโดย พัก จองฮี และพันธมิตร ผู้จัดตั้งคณะกรรมาธิการปฏิวัติทหาร ผู้นำในนาม คือ ชาง โดยอง เสนาธิการกองทัพบก หลังเขาแปรพักตร์ในวันรัฐประหาร รัฐประหารดังกล่าวทำให้รัฐบาลยุน โบซอนซึ่งมาจากการเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตยหมดอำนาจ และยุติสาธารณรัฐที่สอง สถาปนาสภาสูงสุดเพื่อการฟื้นฟูบูรณะชาติ (เกาหลี: 국가재건최고회의; ฮันจา: 國家再建最高會議) นำโดย พัก ผู้ถือตำแหน่งประธาน หลังการจับกุมพลเอกชางในเดือนกรกฎาคม รัฐประหารดังกล่าวมีความสำคัญในการให้อำนาจแก่อภิชนพัฒนาการ (developmentalist) ใหม่ และวางรากฐานแก่การกลายเป็นอุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วของเกาหลีใต้ภายใต้การนำของพัก แต่มรดกของรัฐประหารครั้งนี้ยังเป็นที่พิพาทจากการปราบประชาธิปไตยและเสรีภาพพลเมืองที่ตามมา และการกวาดล้างอันเนื่องมาจากรัฐประหาร