ราชวงศ์บ้านพลูหลวง เป็นราชวงศ์ที่ 5 และเป็นราชวงศ์สุดท้ายที่ปกครองอาณาจักรอยุธยาก่อนการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง ในปี พ.ศ. 2310 มีพระมหากษัตริย์ในราชวงศ์ทั้งสิ้น 6 พระองค์ โดยเริ่มตั้งแต่รัชกาลสมเด็จพระเพทราชาในปี พ.ศ. 2231 ถึงสมเด็จพระเจ้าเอกทัศ ใน ปี พ.ศ. 2310 รวมระยะเวลา 79 ปีโดยชื่อราชวงศ์พลูหลวงนี้ มาจากชื่อบ้านพลูหลวง หมู่บ้านในแขวงเมืองสุพรรณบุรี อันเป็นถิ่นกำเนิดเดิมของสมเด็จพระเพทราชา โดยลำดับพระมหากษัตริย์ในราชวงศ์บ้านพลูหลวง มีดังนี้อาณาจักรอยุธยาภายใต้ราชวงศ์บ้านพลูหลวงอ่อนแอลงเรื่อย ๆ ด้วยมีความขัดแย้งตลอดราชวงศ์ ผู้คนแตกแยกเป็นฝักเป็นฝ่าย เช่น การชิงราชสมบัติเมื่อการสิ้นพระชนม์ของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ ระหว่างพระโอรสของพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ กับสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ ที่กินระยะเวลายาวนานถึง 1 ปี หรือการช่วงชิงราชสมบัติมาจากสมเด็จพระนารายณ์มหาราชแห่งราชวงศ์ปราสาททอง เมื่อตอนต้นราชวงศ์ด้วย ในช่วงปลายของราชวงศ์ สมเด็จพระที่นั่งสุริยาศน์อัมรินทร์ (พระเจ้าเอกทัศ) ต้องเผชิญหน้ากับศึกภายนอกจากกองทัพอังวะจากราชวงศ์โกนบองซึ่งยกมาจากทางเหนือและใต้จนล้อมกรุงศรีอยุธยานาน 1 ปี 2 เดือนจนกระทั่งกรุงศรีอยุธยาแตกในที่สุด เมื่อสมเด็จพระที่นั่งสุริยาศน์อัมรินทร์ทรงสวรรคตในช่วงเสียกรุงศรีอยุธยาเป็นครั้งที่สองจึงถือว่าเป็นอันสิ้นสุดลงของราชวงศ์บ้านพลูหลวง