บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่งราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซา (ดัตช์: Huis van Oranje-Nassau, ออกเสียง: [ˈɦœy̯s fɑn oːˈrɑɲə ˈnɑsʌu̯]) คือราชวงศ์ยุโรปที่เป็นสาขาของราชวงศ์นัสเซา เป็นราชวงศ์ปกครองที่สำคัญในแวดวงการเมืองและรัฐบาลของราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ บางช่วงในประวัติศาสตร์ยังเป็นราชวงศ์สำคัญในแวดวงการเมืองยุโรปด้วย โดยเฉพาะครั้งที่วิลเลิมที่ 1 แห่งออเรนจ์ (เป็นที่รู้จักกันในนาม "วิลเลียมผู้นิ่งเงียบ" และ "บิดาแห่งปิตุภูมิ") เป็นผู้นำชาวดัตช์ก่อกำเริบต่อสเปนผู้ปกครอง ซึ่งหลังจากสงครามแปดสิบปีสิ้นสุดลง ก่อให้เกิดรัฐเอกราชของชาวดัตช์ขึ้นในที่สุดในช่วงระหว่างและหลังสงครามนี้เองที่สมาชิกราชวงศ์หลายพระองค์ดำรงตำแหน่งเป็นผู้ว่าราชการหรือสตัดเฮาเดอร์ในสาธารณรัฐดัตช์ อย่างไรก็ตามในปี ค.ศ. 1815 ประเทศเนเธอร์แลนด์ก็ได้ล้มเลิกระบอบสาธารณรัฐที่ใช้มาอย่างยาวนานและสถาปนาระบอบราชาธิปไตยภายใต้ราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซาขึ้นมาแทนการก่อตั้งราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซาเป็นผลผวงจากการเสกสมรสระหว่างเฮนรีที่ 3 แห่งนัสเซา-เบรอดาจากเยอรมนี และโคลเดียแห่งชาล็อง-โอร็องจ์ (ออเรนจ์) จากภูมิภาคบูร์กอญในฝรั่งเศส ในปี ค.ศ. 1515 ซึ่งโอรสของทั้งสองนามว่า "เรเน" ได้สืบทอดราชสมบัติของราชรัฐออเรนจ์จากพระปิตุลา (พระเชษฐาของพระมารดา) ฟีลีแบร์แห่งชาล็อง และเป็นสมาชิกราชวงศ์นัสเซาพระองค์แรกที่ได้อิสริยยศเป็นเจ้าชายแห่งออเรนจ์ ทั้งนี้เจ้าชายเรเนสามารถเปลี่ยนชื่อราชวงศ์เป็น "ออเรนจ์-นัสเซา" ก็ได้ แต่พระองค์และพระปิตุลากลับประสงค์ที่จะใช้ชื่อราชวงศ์ชาล็อง-โอร็องจ์ต่อไป ดังนั้นในประวัติศาสตร์จึงขนานนามพระองค์ว่า "เรเนแห่งชาล็อง" ต่อมาหลังจากที่สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1544 พระญาตินามว่าวิลเลิมแห่งนัสเซา-ดิลเลินบูร์ก ได้สืบทอดราชสมบัติและที่ดินต่อจากเจ้าชายเรเนทั้งหมด และเฉลิมพระนามใหม่เป็น "วิลเลิมที่ 1 แห่งออเรนจ์" หรือเป็นที่รู้จักในชื่อภาษาอังกฤษว่า "วิลเลียมผู้นิ่งเงียบ" (William the Silent) ทรงเป็นผู้สถาปนาราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซาขึ้นมาอย่างเป็นทางการ[1]