ราชอาณาจักรลิทัวเนีย เป็นรัฐราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญที่ดำรงอยู่เป็นเวลาสั้น ๆ ก่อตั้งขึ้นในช่วงปลายสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เมื่อลิทัวเนียตกอยู่ภายใต้การยึดครองของจักรวรรดิเยอรมัน สภาแห่งลิทัวเนียได้ประกาศอิสรภาพแก่ลิทัวเนีย เมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 1918 แต่ถึงกระนั้น สภาแห่งลิทัวเนียก็ไม่สามารถที่จะจัดตั้งรัฐบาลหรือหน่วยงานอื่น ๆ ของรัฐได้เลย เนื่องจากลิทัวเนียมีทหารเยอรมันประจำการอยู่ เยอรมนีได้ยื่นข้อเสนอต่าง ๆ เพื่อต้องการรวมลิทัวเนียให้เป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิเยอรมัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนดินแดนปรัสเซีย ชาวลิทัวเนียต่างไม่เห็นด้วยและต่อต้านข้อเสนอนี้ โดยหวังที่จะรักษาความเป็นอิสรภาพของตนไว้ จึงได้มีการสถาปนาระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญที่แยกออกมาจากจักรวรรดิเยอรมันอย่างชัดเจน และมีการลงคะแนนเสียงเลือกพระประมุขแห่งลิทัวเนียเมื่อวันที่ 4 มิถุนายน 1918 โดยผู้ที่ได้รับเลือกคือ เจ้าชายวิลเฮ็ล์ม คาร์ล ดยุกแห่งอูลรัล ซึ่งพระองค์ได้ยอมรับคะแนนเสียงนี้และสถาปนาพระนามใหม่ว่า "สมเด็จพระราชาธิบดีมินกัวดาร์ที่ 2" ในเดือนกรกฎาคม 1918 อย่างไรก็ตาม พระองค์ก็ไม่เคยเสด็จเยือนลิทัวเนียเลยสักครั้ง ส่งผลให้การลงคะแนนเสียงเลือกพระองค์ได้เกิดข้อถกเถียงมากมายในสภาและไม่บรรลุผลตามที่ต้องการ ประกอบกับในเวลาเดียวกัน จักรวรรดิเยอรมันได้พ่ายแพ้ในสงครามและล่มสลายลงจากการปฏิวัติเยอรมัน ทางลิทัวเนียจึงได้ประกาศให้การลงคะแนนเสียงเลือกพระประมุขเป็นโมฆะเมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน 1918 ถือเป็นการสิ้นสุดการครองราชย์ของพระเจ้ามินกัวดาร์