ก ของ รายการคำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด

คำที่เขียนถูก	มักเขียนผิดเป็น	หมายเหตุ
ก็	ก้อ
กงเกวียนกำเกวียน	กงกำกงเกวียน	กง และ กำ เป็นส่วนประกอบของล้อเกวียน
กงสุล	กงศุล	"กงสุล" มาจากคำในภาษาฝรั่งเศสว่า "consul"
กฎ	กฏ	กฎ ทุกอย่าง ใช้ ฎ ชฎา ยกเว้น ปรากฏ ใช้ ฏ ปฏัก ส่วน กรกฎ/กรกฏ สะกดได้ทั้งสองแบบ
กฐิน	กฐิณ
กบฏ	กบฎ, กบถ	- "กบฏ" ใช้ ฏ ปฏัก - ในสมัยโบราณ เคยสะกดด้วย ฎ ชฎา (ดู พจนานุกรมกฎหมาย ของ ขุนสมาหารหิตะคดี) - ถ้าออกเสียง "ขะ-บด" เขียน "ขบถ"
กบาล, กระบาล	กะบาล, -บาน	ใช้เรียกศีรษะ แต่ไม่สุภาพ
กรรมกร	กรรมกรณ์	- "กรรมกร" = คนงาน, ลูกจ้างที่ใช้แรงงาน - "กรรมกรณ์" = อาญา, เครื่องสำหรับลงอาญา ฯลฯ มักสลับกัน
กรรมกรณ์	กรรมกร	- "กรรมกร" = คนงาน, ลูกจ้างที่ใช้แรงงาน - "กรรมกรณ์" = อาญา, เครื่องสำหรับลงอาญา ฯลฯ มักสลับกัน
กระเชอ	กระเฌอ, กะเชอ, กะเฌอ
กระเพาะ	กะเพาะ, กะเพราะ, กระเพราะ	ระวังสับสนกับ กะเพรา
(พระ)กระยาหาร	(พระ)กายาหาร
กริยา	กิริยา	"กริยา" (กฺริ-) คือ คำชนิดหนึ่ง บอกอาการ การกระทำ เช่น เดิน วิ่ง เขียน เหล่านี้ คือ คำกริยา
กรีฑา	กรีธา, กรีทา	กีฬาอย่างหนึ่ง มักสลับกัน
กรีธา	กรีฑา	เคลื่อน ยก เดินเป็นหมู่หรือเป็นกระบวน เช่น กรีธาทัพ มักสลับกัน
กลยุทธ์	กลยุทธ, กลยุทธิ, กลยุทธิ์
กลางคัน	กลางครัน
กลิ่นอาย	กลิ่นไอ
กสิณ	กสิน
กเฬวราก	กเลวราก
กอปร	กอป, กอปร์	อ่านว่า "กอบ"
กอล์ฟ	กลอฟ, กอลฟ์, ก็อลฟ์, ก็อล์ฟ, ก๊อลฟ์, ก๊อล์ฟ
กะทันหัน	กระทันหัน
กะเทย	กระเทย
กะเทาะ	กระเทาะ
กะบังลม	กระบังลม
กะปิ	กระปิ
กะพง	กระพง
กะพริบ	กระพริบ
กะพรุน	กระพรุน
กะเพรา	กะเพา, กระเพา, กระเพรา	ระวังสับสนกับ กระเพาะ
กะล่อน	กระล่อน
กะละมัง	กาละมัง
กะลาสี	กลาสี
กะละแม	กาละแม, กาลาแม, กาละแมร์
กะหรี่	กระหรี่
กะเหรี่ยง	กระเหรี่ยง
กะหล่ำ	กระหล่ำ
กะโหลก	กระโหลก	จำไว้ว่า กะโหลก กะลา
กังวาน	กังวาล
กันทรลักษ์	กันทรลักษณ์, กัณ-
กันแสง	กรรแสง, กรรณแสง	ทรงกันแสง, ทรงพระกันแสง = ร้องไห้; กรรแสง แผลงมาจาก กระแสง = ส่งเสียงร้อง, ผ้าสไบ
กาลเทศะ	กาละเทศะ
กาลเวลา	กาฬเวลา	กาล หมายถึง เวลา , กาฬ แปลว่า รอยดำ หรือ แดง
กาฬสินธุ์	กาฬสินธ์, กาล-
กำเหน็จ	กำเน็จ, กำเหน็ด
กิจจะลักษณะ	กิจลักษณะ, กิจจลักษณะ
กิตติมศักดิ์	กิติมศักดิ์, เกียรติมศักดิ์
กินรี	กินนรี	แต่ "กิน-นอน" เขียน 'กินนร'
กิริยา	กริยา	"กิริยา" คือ อาการ การกระทำ เช่น ปฏิกิริยา
กุฎี, กุฏิ	กุฎ, กุฎิ	"กุฏิ" อ่านว่า "กุด" หรือ "กุด-ติ", ถ้าต้องการอ่าน "กุ-ดี" ต้องเขียน "กุฎี" (ใช้คำไหนก็ได้)
กู	กรู	คำสรรพนามบุรุษที่หนึ่ง
เกม	เกมส์	ในภาษาไทยสำหรับกรณีทั่วไปจะไม่มีการเปลี่ยนรูปแบบคำใด ๆ ทั้งสิ้น ไม่ว่าสื่อความหมายถึงเอกพจน์หรือพหูพจน์ เว้นแต่เป็นการทับศัพท์วิสามานยนาม เช่น "SEA Games" ว่า ซีเกมส์
เกล็ดเลือด	เกร็ดเลือด
เกษียณ	เกษียน, เกษียร	เกษียณ = สิ้นไป เช่นเกษียณอายุ; เกษียน = เขียน; เกษียร = น้ำนม
เกสร	เกษร	ส่วนในของดอกไม้
เกาต์	เก๊าท์
เกียรติ	เกียตร, เกียรต, เกียรต์, เกียรติ์	อ่านว่า "เกียด", ถ้าเขียน "เกียรติ์" อ่านว่า "เกียน" เช่น รามเกียรติ์
แก๊ง	แก๊งค์, แก๊งก์, แก๊งส์, แกงค์, แกงส์	"แก๊ง" มาจากภาษาอังกฤษว่า "gang" ในภาษาไทยเป็นภาษาปาก หมายความว่า "กลุ่มคนที่ตั้งเป็นก๊กเป็นเหล่า (มักใช้ในความหมายไม่ดี) เช่น แก๊งโจร แก๊งอันธพาล"
แกร็น	แกน, แกรน	ไม่เจริญเติบโตตามปรกติ (ใช้แก่คน สัตว์ และพืช), เช่น แคระแกร็น